________________
(૧૧૩) શ્રાવકના જઘન્યાદિ ભેદ–આ રીતે કહેલ છે. જાણીબૂજીને કરાતી ટી હિંસાને ને મધમાંસાદિને ત્યાગ કરનાર અને નમસ્કાર મંત્રને ધારણ કરનાર તે જઘન્ય શ્રાવક, ધર્મરોગ્ય ગુણવાન અને બાર વ્રતને ધારણ કરનાર તે ઉત્કૃષ્ઠ શ્રાવક અને સદાચારી ગૃહસ્થ તે મધ્યમ શ્રાવક સમજવા.
હવે આગમશ્રવણના ફળભૂત ઉત્સર્ગ વિધિ કહે છે –
ઉત્સર્ગ કરીને શ્રાવક સચિત્તાહારનો ત્યાગી, દરાજ એકાસણું કરનારે અને બ્રહ્મચારી હોય. ૨૨૬. આ આગમશ્રવણનું ફળ છે. જે શ્રાવક સચિત્તાહાર સર્વથા તજી ન શકે તે તેનું પ્રમાણ કરે. શાસ્ત્રમાં કહ્યું પણ છે કે-નિર્જીવ આહરથી, નિરવઘ આહારથી અને પરિમિત આહારથી શ્રાવક શરીરને નિર્વાહ કરે. સુશ્રાવક એવા હેય. - જે શ્રાવક દરરોજ એકાસણું ન કરી શકે તેને માટે માર્ગ બતાવે છે કે તેણે દિવસના આઠમા ભાગે, એટલે છેલી ચાર ઘધ દિવસ રહે ત્યારે ભેજન કરી લેવું. રાત્રિ પડવા આવે તેટલા મેડા જમવું નહીં. કારણ કે તેમાં રાત્રિભોજનને મહીં, દેષ લાગે છે. રર૭. - રાત્રિભેજન સંબંધી દેષ બતાવે છે-રાત્રિએ સંસક્ત
એવા અન્નાદિકમાં રેણિકાદિ નિવાળા નિગોદ જીવની ઉત્પત્તિ થાય છે. તેની અને સંપતિમ (પડતા) એવા કુંથુ કીડી વિગેરે છિની અને પિતાની વિરાધના રાત્રિભેજનને વિષે સર્વદર્શી
પરમાત્માએ સર્વથા પ્રકારે દીઠેલી છે. તેથી જ તેને અત્યંત નિષેધ કરે છે. ૨૨૮.
શ્રી નિશીથ સૂત્રના ભાગ્યમાં કહ્યું છે કે –
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org