________________
( ૪૮ ) થયેલા ફરીને પલ્લવિત થાય છે પણ દેવદ્રવ્યથી દગ્ધ થયેલા પલ્લવિત થતા નથી. દેવદ્રવ્ય, બ્રહ્મહત્યા, દરિદ્રીના દ્રવ્યનું અપહરણ અને ગુરૂપત્નીને સંગ–તે સ્વર્ગમાંથી પણ પાડે છે.” - એ રીતે શ્રાવક દેવદ્રવ્યનું ભક્ષણ કરે અથવા ઉપેક્ષા કરે તે જીવિતને માટે વિષભક્ષણ કરે એમ નિઃસંશય સમજવું છે. વળી જે સુશ્રાવક દેવદ્રવ્યની વૃદ્ધિ કરે છે–તેની અદ્ધિ, વૃદ્ધિ પામે છે અને તેને કીર્તિ, સુખ તેમજ બળની પ્રાપ્તિ થાય છે. તેને પુત્રો પણ ભક્ત, શૂરવીર, બુદ્ધિ સંયુક્ત, સર્વ લક્ષણ સંપન્ન, સુશળ અને જનમાન્ય થાય છે. તેથી તે મહાસત્ત્વવંત સંકાશને જીવ પણ સુનિવૃત્ત થયે સતે કર્મગ્રંથિને ભેદીને નિર્વાણ પદને પામશે એમાં સંશય નથી. ૧૩૩–૧૩૯ - જૈન ધર્મમાં મહાસત્વ કેણ કહેવાય છે તે કહે છે: “આ જગતના છે જ્યાં દ્રવ્ય જુએ છે ત્યાં માતા, પિતા, ભાર્યા, શરીર ને બંધવ કેઈને પણ ન ગણતાં–તેની દરકાર ન કરતાં દ્રવ્ય મેળવવામાંજ તત્પર થઈ જાય છે. એવા દ્રવ્યમાં પણ જે લુબ્ધ થતા નથી અને દેવદ્રવ્યને વિસ્તારતેની વૃદ્ધિ કરે છે તે પુરૂષે જિનશાસનમાં મહાસત્ત્વ કહેવાય છે. ” ૧૪૦-૪૧ તે કહ્યું છે કે-“આ જીવ મહા દુર્ગ અને વિકટ એવી અટવિનું ઉલ્લંઘન કરે છે, દેશાંતરમાં જાય છે, ગહન એવા સમુદ્રને અવગાહે છે, અત્યંત કલેશવાળી ખેતી કરે છે, કૃપણ એવા સ્વામીને સેવે છે અને ધનાધ બુદ્ધિવાળે થઈને હાથીઓની ઘટાથી દુરસંચર એવા રણમાં-યુદ્ધમાં પ્રાણ ખુએ છે, તે બધું લેભનું વિસ્કૃતિ છે.”
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
