________________
( ૭૬ ) ન હોવાથી તે આપી શકી નહીં. તેથી તે રેવા લાગી, તેનું રૂદન સાંભળીને પાડોશણેએ તેનું કારણ પૂછ્યું. કારણ જાણતાં કોઈએ દુધ, કેઈએ ખાંડ, કેઈએ ધી એમ આપ્યું. એટલે તે બાળકની માતાએ તેને ખીર કરી આપી ને ખાવા બેસાડ્યો. પછી માતા કાર્યપ્રસંગે ઘરની અંદર ગઈ એવામાં તે બાળકના પુન્યથી આકર્ષિત થયેલા કેઈ મુનિ માસખમણને પારણે ત્યાં પધાર્યા. તેમને જોઈને ભક્તિયુક્ત ચિત્તથી તે બાળક ખીરને થાળ ઉપાડી મુનિરાજ પાસે આવીને બે કે-“હે ભગવન! અત્યારે આપની કૃપાથી શુભ એવા ચિત્ત વિત્ત ને પાત્ર ત્રણેને-ત્રિવેણીની જે સંગ મળ્યો છે, માટે આ ખીર વહેરીને મારી ઉપર અનુકંપા કરે.” મુનિએ પાત્ર ધર્યું, એટલે બાળકે પિતાને ધન્ય માનતા સતા થાળમાંની બધી ખીર વહેરાવી દીધી. તે વખતે સુપાત્રદાનના પ્રભાવથી તેણે મનુષ્યનું આયુષ્ય બાંધ્યું. ત્યારપછી માતા આવી, તેણે પુત્રને થાળ ચાટતે જોઈ હજુ ભૂખ્યો રહ્યો છે એમ જાણું, બીજી ખીર ખાવા આપી, તે ખાઈને બાળક વનમાં વાછડાઓની સંભાળ લેવા ગયે. ત્યાં પેલા મુનિરાજને જોઈ, હર્ષ પામી તેમની પાસે બેઠે. મુનિએ ધર્મ કો. તે સાંભળી ઘરે આવ્યું. તેજ રાત્રે વિશુચિકા થવાથી મૃત્યુ પામી, તેજ નગરમાં એક શ્રેણીને ઘરે પુત્રપણે ઉત્પન્ન થયે. તે પુત્રના ગર્ભમાં આવ્યા પછીથી તે શેઠ દ્રવ્યાદિકમાં સારી રીતે વૃદ્ધિ પામ્યા, એટલે તે પુત્રને પ્રસવ થતાં તેનું ધન્ય નામ પાડયું. અનુક્રમે તે વૃદ્ધિ પામ્યું. તે શેઠને બીજા ત્રણ પુત્રો ધન્યથી મેટા હતા. તેમના પિતાએ ચારે પુત્રોના ભાગ્યની પરીક્ષા કરવા માટે ૩૨-૩૨ રૂપીઆ આપીને કહ્યું કે-“આ દ્રવ્યવડે જે
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org