Nijdosh Darshan Thi Nirdosh

Author(s): Dada Bhagwan
Publisher: Dada Bhagwan Foundation

Page 10

અનુક્રમણિકા) નિજદોષ દર્શનથી... નિર્દોષ ! દીઠા નહીં નિજદોષો તો.. વિશ્વની વાસ્તવિકતાઓ ! ૧ ન જોવાય દોષ કોઈના ! આપણો ઉપરી કોણ ?
૧ ત્યારે આવ્યો મહાવીરના માર્ગમાં ! ૩૩ મૂળ ભૂલ કઈ ?
૨ ન દીઠા પોતાનાં જ દોષો ! ભૂલો ક્યારે પડે ?
૩ એને કહેવાય જૈન ! કોણ જગતનો માલિક ?
૩ દોષો એટલાં જ ખપે પ્રતિક્રમણ ! અણસમજણ સર્ષો દુ:!!! ૪ આત્મા પોતે જ થર્મોમીટર સમ ! સામો તો છે માત્ર નિમિત્ત ! ૫ એ છે ભૂલોનું સ્વરૂપ ! ન વાગે વૈણ, વિના વાંક ! ૬ જ્ઞાનીની તત્ત્વદ્રષ્ટિ ! બચકાં ભરવા નિમિત્તને !
૬ તરેલો જ તારે.... અનુમોદનનું ફળ !
૭ ત્યારે ભૂલ ભાંગી કહેવાય ! ન પડકારે, તો પૂર્ણતા પમાય ! ૮ ભૂલ કાઢે, મહીં કોણ ? એકમાંથી અનંત, અજ્ઞાનતાથી ! ૮ અંધારાની ભૂલો... બે જ વસ્તુ વિશ્વમાં !
૯ નથી એને ઉપરી કોઈ ! આમંત્રી ધોલને વળતર સહિત ! ૧૦ દ્રષ્ટિ નિજદોષ ભણી... બહારવટિયોય છપાય શીલવાન સમક્ષ ! ૧૧ પ્રમત ભાવથી દિસે પરદોષ ! ન રહ્યો ભોગવટો જ્ઞાનીને ! ૧૨ વીતરાગોએ કીધું મુક્તિકાજ ! ૪૪ ભૂલ ભાંગે તે પરમાત્મા ! ૧૨ જરૂર છે ભૂલ વગરના જ્ઞાન અને સમજણની૪િ૪ દીધા આધાર ઉપરાણ લઈને ! ૧૩ ભૂલ વગરનું, જ્ઞાન અને સમજણ ! ૪૭ કૂંચી ભૂલો ભાંગવાની !
૧૩ કાફી છે બેસવી પ્રતીતિ ભૂલની ! ૪૮ બંધ કરો કષાયનું પોષણ ! ૧૪ ભૂલ ભાંગી આપે એ ભગવાન ! ૪૯ અંધાપો ન દેખવા દે દોષને ! ૧૫ ભૂલ વગરનું દર્શન ને ભૂલવાળું વર્તન! પ0 બુદ્ધિ વકીલાત, જીતે દોષ ! ૧૬ અલૌકિક સામાયિક એ પુરુષાર્થ ! પ૧ કરે જ્ઞાની એકરાર, નિજદોષના... ૧૬ ન અડે કશું શુદ્ધ ઉપયોગીને ! પર દોષો સ્વીકારો, ઉપકાર માનીને ! ૧૭ આરોપ આપ્યું અટકે આગળનું વિજ્ઞાન ! પર ‘આ’ તર્કટ કરનાર ‘તું' જ ! ૧૯ બુદ્ધિ એક્સપર્ટ, દોષ જોવામાં... અલ્યા, લે બોધપાઠ આનાથી ! ૨૦ દોષ જોવો જાતનો જ સદા ! ભૂલ ભાંગવાની રીતિ...
૨૦ દોષ દેખે ત્યાં બુદ્ધિ સ્થિર ! આલોચના જ્ઞાની પાસે ! ૨૩ પામવા મુક્તિ, જુએ નિજદોષ ! તેમ તેમ ખીલતી જાય સુઝ.... ૨૩ આવી જાવ એક વાત પર ! હતી જ નહિ તે જાય ક્યાંથી ? ૨૪ પડ્યો જ હોય માંહી એ દોષ ! દસના કર્યા એક !
૨૪ પોતાની ગટર ગંધાય....... બધા દુઃખોનું મૂળ “પોતે' જ ! ૨૫ દ્રષ્ટિ અભિપ્રાય રહિત ! ન કોઈ દોષિત જગતમાં ! ૨૬ આમ અંત આવે ગૂંચવાડાઓનો ! ૬૦ ત્યારથી થયું સમકિત !
૨૭ જયાં છૂટ્ય માલિકીપણું સર્વસ્વપણે ! ૬૧ અંતે તો એ પ્રાકૃત ગુણો ! ૨૭ આત્મદ્રષ્ટિ થયા પછી.... મોટામાં મોટો દોષ !
૨૮ ગરૂડ આવે, ભાગે સાપ !
૧૭
નિષ્પક્ષપાતી દ્રષ્ટિ !
૬૨ આ તો ઈન્દ્રિયગમ્ય જ્ઞાન ! ૧ તેમ તેમ પ્રગટે આતમ ઉજાસ ! ૬૩ અને આ જ્ઞાનગમ્ય કહેવાય ! ૧૦૧ ગુહ્યતમ વિજ્ઞાન !
૬૪ પોતાની ભૂલોને પોતે જ વઢે ! ૧૦ર દોષ હોય પડવાળા !
૬૫ ત્યારે સંપૂર્ણ થયો નિકાલ ! ૧૩ ગુનેગારી પાપ-પુણ્યની !
૬૬ ક્યાં સુધી મન ચૌખનું થયું ! ૧૦૪ સ્વરૂપપ્રાપ્તિ પછી !
૬૭ ત્યાં સુધી ઉપરી મહીંવાળા ભગવાન!૧૦૫ એટલે થઈ ગયા જ્ઞાની !
૬૯ ભિન્નતા એ બન્નેના જાણપણામાં ! ૧૦૬ દીસે ધોધ દોષ તણા... ૬૯ એથી અંતરાય...
૧૦૭ ઘરમાં ટોકાય કઈ ભૂલને ! ૭૧ સંપૂર્ણ દોષરહિત દશા દાદાની ! ૧૦૭ આમ થાય કર્મો ચોખ્ખાં ! ૭ર જાગૃતિ ભૂલો સાર્મ, જ્ઞાની તણી ! ૧૦૮ ભાળો સામાને પણ અકર્તા ! ૭૩ તેથી અમારો' ન ઉપરી કોઈ ? ૧૯ એ છે એકાંતે અહંકારી ! ૭૪ માટે ‘જ્ઞાની' દેહધારી પરમાત્મા ! ૧૦૯ મહત્વ છે ભૂલના ભાનનું ! ૭૫ મહીંવાળા ભગવાન દેખાડે દોષ : ૧૯ ત્યાં પુરુષાર્થ કે કૃપા ?
૭૬
જગત નિર્દોષ ! વીતરાગભાવે વિનમ્રતા ને કડકાઈ ! 9 ભગવાને ભાળ્યું જગ નિર્દોષ ! ૧૧૧ *જ્ઞાન'પ્રાપ્તિ પછીની પરિસ્થિતિ ! ૭૮ કઈ દ્રષ્ટિએ જગ દીસે નિર્દોષ ! ૧૧૨ ત્યારે દોષ બને ડિસ્ચાર્જ રૂપે... ( ૮૧ તત્ત્વ દ્રષ્ટિએ જગત નિર્દોષ ! ૧૧૩ શ્રદ્ધાથી શરૂ, વર્તનથી પૂર્ણ.... ૮૨ જગત નિદોષ, પુરાવા સહિત ! ન છોડવો કદિ સત્સંગ ‘આ’ ! ૮૩ શીલવાનના બે ગુણ !
૧૧૪ વાળવી, દોષ જોવાની શક્તિને ! ૮૩ આ છે જ્ઞાનની પારાશીશી !
૧૧૫ *વ્યવસ્થિત' કર્તા ત્યાં ભૂલ કોની ? ૮૪ એક ૨કમ આપ ધારશો ? ૧૧૬ વજલેપો ભવિષ્યતિ.... ૮૪ દ્રષ્ટિ પ્રમાણે સૃષ્ટિ !
૧૧૭ દેખે દોષ જ્ઞાનીના, તેને.... ૮૫ જગ નિર્દોષ અનુભવમાં... ૧૧૮ સરળને જ્ઞાનીકૃપા અપાર ! ૮૮ અંતિમ દ્રષ્ટિએ જગ નિર્દોષ ! ૧૨૦ ગુણ જોતાં ગુણ પ્રગટે ! ૮૯ જોયું તો એનું નામ....
૧૨૨ નિજકર્મ એટલે નિજદોષ ! ૮૯ દોષ દેખાડે, કષાય ભાવ ! શુદ્ધ ઉપયોગ, આત્મા તણો ! ૯૦ ત્યાં કોને વઢશો ?
૧૨૩ ભૂલો, અજવાળાની...
૯૦ નથી કોઈ દુમન હવે... ૧૨૪ પ્રગટે કેવળજ્ઞાન, અંતિમ દોષ જતાં ! ૯૧ સાપ, સ્વછીય છે નિર્દોષ... ૧૨૫ અંધારાની ભૂલો...
૯૧ મહાવીરે ય જોયા સ્વદોષ ! ૧૨૬ દાદા “ડૉક્ટર' દોષોનાં !
૯૨ અભેદ દ્રષ્ટિ થતાં થાય વીતરાગ... ૧૨૭ દોષ કાઢવાની કોલેજ !
૯૨ ગ૭મતની જે કલ્પના... ૧૨૭ આવરણ તૂચ્ચે દોષ ભળાય ! ૯૪ આજનું દર્શન ને ગત ભવની રેકર્ડ ! ૧૨૮ વીતરાગોની નિર્દોષ દ્રષ્ટિ ! ૯૬ આશ્ચર્યકારી અજાયબ અક્રમ જ્ઞાનીનું પદ ! ૧૩૦ દોષિત દ્રષ્ટિને પણ તું જાણ' ! ૯૭ ન દેખે દાદા દોષ કોઈના ! ૧૩૧ નથી કરવાનું, માત્ર જોવાનું ! ૯૮ ત્યારે પ્રગટે મુક્ત હાસ્ય ! ૧૩૨ ઘઉં પોતાના જ વીણોને !
૧૮
૧૨૨