________________
जीवाभिगमसूत्रे
४५६
१ ॥
पाल्यन्ते, स्थिताः शेषा एकतः पञ्चदश (१५) अपरतः सप्ततिश्च ( ७० ) इत्येतत् संयाद्वयमुपर्य घश्च स्थापनीयं तत उपरि पञ्चदश, अधस्ताच्च सप्ततिः (१९/७० ) । अनयोश्छेधछेदकराश्यो दशभिरपवर्त्तना कियते, पूर्वोक्तं सख्याद्वयं दशभिर्भागं हृत्वा न्यूनं क्रियते इत्यर्थः कृतायां चापवर्तनायां जात उपरि द्वयर्द्धः- अर्द्धन सहित एकः, व्यधस्ताच्च सप्त ( 3 ) । तत आगत एकसागरोपमस्य यर्द्ध' सप्तभाग इति । अस्मिश्च पल्योपमासंख्येयभागेन होने कृते लभ्यते यथोक्ता स्त्रीवेदकमर्णो जघन्या बन्धस्थिति रिति । 'उक्कोसेणं पण्णरससागरोवमकोडाकोडीओ' उत्कर्षेण पश्चदशसागरोपमकोटी कोटच ' पण्णरसवाससयाई अवाधा' पञ्चदशवर्षशतानि (१५)
७०
पात किया तब रह गये ऊपर पन्द्रह और निचे सत्तर 2) इन छेद्य छेदक राशि की दस से अपवर्त्तना की जाय अर्थात् इन दोनों राशियों को दश का भाग देकर परिवर्तित किया जाय तब रहनाते हैं, ऊपर डेढ और निचे सात (XII) इसका अर्थ यह हुआ
कि - सातिया डेढ़ भाग अर्थात् एक सागरोपम के सात भाग किये जायँ उनमें से एक सातिया भाग पूरा और दूसरे सातिया भाग में से आघा लिया जाय इसमें से फिर पल्योपम का असंख्यातवां भाग हीन करने पर जो संख्या का परिमाण होता है उतने काल की स्त्रीवेद कर्म
७०
घन्य से बन्घ स्थिति कही गई है । और स्त्री वेद की उत्कृष्ट बन्धस्थिति का प्रमाण " पण्णरससागरोत्रमकोडाकोडीओ" पन्द्रह सागरोपम कोटी कोटी है प्रत्येक कर्म का उदय अवाघाकाल के बाद होता है वह अबाधा काल जिस कर्म के जितने कोडाकोडि प्रमाण की स्थिति होती है उतने ही हजार वर्षों का होता है जैसे स्त्रीवेदकर्म की उत्कृष्ट स्थिति पन्द्रह कोडाकोडि सागरोपमकी होती है उसका अबाधाकाल पन्द्रह हजार वर्षो का होता है यही सूत्र कार कहते हैं- " पण्णरसवाससयाई अबाधा" पन्द्रह सौ वर्ष की अवाधा पडती हैं ના શૂન્યાથી છેદ કર્યો ત્યારે ઉપર- ૧૫ પંદર અને નીચે સિત્તેર બચ્ચા આ છેદ્ય છેદક રાશી ને દસથી અપવતના કરવામાં આવે અર્થાત્ આ બન્ને રાશિયા ને દશથી ભાગીને પરિવતન કરવામાં આવે ત્યારે ઉપર દોઢ અને નીચે સાત રહે છે તેના અથ એ થયે કે— સાતિયા દોઢ ભાગ અર્થાત્ એક સાગરોપમના સાતભાગ કરવામા આવે તેમાંથી એક સાતિયાભાગ પૂરા અને બીજા સાતિયાભાગમાંથી અર્ધો લેવામાં આવે, તેમાંથી પાછે પત્યેપમના અસખ્યાતમો ભાગ હીન કરવાથી જે સખ્યાનુ પરિણામ હાય છે, તેટલા કાળની શ્રી વેદકની જઘન્યથી ખંધસ્થિતિ કહેવામાં આવી છે અને સ્ત્રીવેદની ઉત્કૃષ્ટ ખાધस्थितिनु प्रमाणु "पण्णरससागरोवमको डाकोडीओ" पं.४२ सरोपमनी ओटामेट के દરેક કમ ના ઉદય અમાધા કાળ પછી થાય છે તે અમાયાકાળ જે કમની જેટલા કાડાકાઢી પ્રમાણની સ્થિતિ હાય છે એટલા જ હજાર વર્ષાના હોય છે. જેમકે--વેદ કર્માંની ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિ પદરકાડા કાઢી સાગરાપમની હોય છે. તેના અખાધાકાળ પ્ દર હજાર વર્ષાના होय छे, मेवात सूत्रधार उडे छे " पण्णरसवाससयाई अबाधा" पंढरसो वर्षांनी समाधा
