________________
૩૪
– જૈન યુગ –
તા. ૧-૩-૩૨
શ્રી યશોભદ્ર સૂરિ
પૂજ્યશ્રી, સંસારી જવ તરિકેની મારી જીવન દેરી
એ પુત્ર પર નિર્ભર છે. એને વિગ ઘડીભર ૫ણુસહન કરવા અથવા
જીવ ચાલતું નથી ત્યાં આપી દેવાની હા તે કઈ રીતે ભણાય ? ભાગવતી દીક્ષાનું સ્વરૂપ. સંધના ધુરિણા–બ્દન, સાધુ મહારાજની પ્રવૃત્તિ
પોતીકા કેઈ સ્વાર્થ માટે તે છેજ નહિં. એ બાળકમાં પ્રભાવક પૂર્વકાળના મહાત્માઓ સૂરિપદ આપી શાસનક્ષાને
થવાને વેગ અવધારીને જ તેઓ સહિત અમો પ્રાર્થના કરવા ભાર સંપતાં પહેલાં એ પદને માટે મેગ્ય વ્યક્તિને પસંદ સાસે આવેલા છીએ. હું રાજી ખુશીથી અર્પણ કરશે તેમજ કરવામાં બહુ વિચાર કરતા. એ સારૂ તો સ્વદર્શનની મર્યાદા
ગુરૂશ્રી પ્રત કરવાનો છે નહિંતે તેમનું કે અમારું હારે ઉલંઘી અન્ય દર્શનમાં પણ દૃષ્ટિ દેડાવવાનું ચુકતા નર્ટી. પર કંઈ દાણ તે છેજ નહી. ધર્મ માટે સર્વસ્વ ખરચવું એ વેળા આજના જેવા સંકુચિત વાડા બંધનો કે ગચ્છની એ સૌ કોઈ અનુમાથીની ફરજ છે તેમ હારી પણ છે જ. વાડો તેમની આડે ન આવતા. તેમ એ કાળે એમના હૃદયમાં
વિચાર કરીને બ્લેન કે તારા બારણે આજે આવા જંગમ એવી નબળાઈ ઘર પણ નહોતી કરતી કે એમ લાયક શોધવા
કલ્પવૃક્ષ સમા આચાર્યશ્રી અને સંધના આગેવાનોના પગલાં જતાં મારા શિષ્યવૃંદને માઠું લાગશે. શ્રી યંભવ સરિનો
કયાંથી હાય ! એ તો એ બાળકનો તારે ત્યાં જન્મ એજ પ્રસંગ તે જગજાહેર હોઈ શ્રી વીર ૫છી તરતમાંજ બનેલા મોટી પુન્યાઇ ! માટે અમારે તે આગ્રહ છે કે આવી ક્ષણ છે. ત્યાર પછી કેટલાક કાળે એજ પ્રસંગ શ્રી યશોભદ્ર સૂરિના થઈ ન વા ? સંબધમાં બને છે. શ્રી સુધમ સ્વામીની મૂળ પાટે આવનાર
સંધ સરખા પચીશમાં તીર્થંકરનું આગમન હારે ઈશ્વર સરિને સ્વધર માટે ચિંતા ઉદ્દભવી. 'બદરદ્રિવી' ના માટે અનન્ય હજનક છે, છતાં આપ પણ સારી રીતે સમજે આરાધનથી જાણવામાં આવ્યું કે પાટદીપક ને શામ- સેવક છે કે પુત્રપ્રેમ કેવો અનિવાર્ય છે! સંતાન પ્રતિ માતાનું તરિક થશ૫ડદ વગાડનાર તે પાશ ગામની શાહુકાર પુન્ય- હદ વ સંકળાયેલું હોય છે ! ચોથા આરામાં થયેલા ચક્રવર્તી સારને ઘેર, શાળવતી માતા મુખ્યસુંદરી અંકમાં રમે છે. સગર કે દશથ જેવાથી એના મોહ મૂકાયા. અરે શ્રેણિક એન ગણ નિષ્પન્ન નામ સુધર્મ છે અને આજે તે તે રાજ જેવા પ્રભુ-ભકતે બાળ સંખ્યાબંધ પુત્રો છતાં અભય વિદ્યાસંપન્ન બાળક તરિકે સુવિખ્યાત છે.
કુમારને સંસાર છોડતાં રોકી રાખ્યો. નાગ સારથી જેવા તત્વ ' સૂરિજીને એની જરૂર, માતાપિતાને પણ એ એકલો જ કેલિદને પુત્ર સંબંધી દુ:ખ લાગ્યા વિના ન રહ્યું. અને પુત્રઆમ છતાં પાંચ મહાવ્રતના ધરનારને ધર્મના નામે, શવંભવ સૂરિ જેવા ગચ્છાધિપતિને પણ મનક પુત્રને જોતાં અરે શાસન પ્રભાવના ખાતર સુમને આજની માફક છુમંતર સ્નેહ ઉભરાઈ આવ્યું ત્યાં મારા જેવી અબળાની શી કથા ! કરવવાને વિચાર સરખે પણ ન ઉર્દૂભવ્યો. ‘જ્યાં ધર્મ એજ મહારાથી પુત્ર નેહ નથી છેડી શકાને; બાકી આપને આટલું સત્ય અને સત્ય એજ ધર્મ' ત્યાં પછી તેનો દ્રોહ કરવાનું કહેવાપણું નજ હોય સુઝે પણ કયાંથી? સુરિજી તે સંધના આગેવાનોને સાથમાં સૂરિ જેવા તત્વજ્ઞાતાને મેહનું પ્રાબલય નવું નહોતું. લઈ પુસારને ઘેર પહોંચ્યા. ગુગુસુંદરી એક ધર્મની લલને તેઓ કમરાજના દાન સારી રીતે સમજી શકતા હતા. હતી. સૂરીશ્વરને તેમજ સાધના અગ્રણીઓને સ્વ આંગણામાં ગુસુંદરી જે તે આત્માની તેમને દયા આવતી છતાં તેઓ પગલાં મૂકતાં નિરખી સામે ગઈ અને હસ્તધય જેડી, વિનયગભીર ૫ણુ હતા. આજથી માફક ઝટ “ મરી જાય છે તે પૂર્વક આગમનનો હેતુ પૂછવા લાગી.
શું કરે છે ’? એવું મારી બા કનારૂં વાકય લથી નય તેમ '' સૂરિજી–હે , વીના કથનથી હારે ઘેર એક હતા. તેમ જબરાઈ કરીને તેઓશ્રીને શાસન સેવા કરવાના શાસનપ્રિય વસ્તુ છે તેની માંગણી અર્થે આવ્યા છીએ. એ કેડ પણ હતા કે આમ વિનવણુથી ન બન્યું તે કાવાવસ્તુ તે બીજી કઈ નહિ પણ હારો પુત્ર સુધર્મ. તું રા: દાવોથી કામ પાર પાડવા કમર કસે. એમની શાસન પ્રભાવના
કરવાની રીતમાં પ્રેમ મા વિના અન્ય રસ્તેજ નહે. થઈ એ ભિક્ષા આપ.
એમણે મન શાસન કીર્તિ સર્વ કરતાં વધુ સંરક્ષણ હતી. જાણે આકાશમાંથી અકસ્માત વીજ પડયું ન હોય,
એને જરાપણ ક્ષતિ ન પહોંચે કિંવા એની જ માત્ર અપઅમરતે દુઃખનો ડુંગર અચાનક ન તૂટી પડે હોય અને
બ્રાજના ના થાય એ સારૂ તેઓશ્રી સતનું જાગ્રતું રહી પગલું તેથી જે કષ્ટ ઉપજે તે કરતાં પણ વધુ પીડા ગુણસુંદરીએ અનુભવી.
ભરતા. પ્રભુની આજ્ઞા એમણે એવી રીતે પીધી હતી કે પિતાના મહારાજ ! આંધળાની લાકડી તુલ્ય મા એ બાળકને
વતને ધર્મના નામે કે શાસન રક્ષાના ઓઠા હેઠળ લગાર હું શી રીતે આપી શકું? માત્ર અમારા દંપતીજીવનમાં એ પણ દુષણ ન પહુંચે. એકજ પિતાની પ્રજારૂપ એવા શ્રાવક એકજ સંતાન છે. એને જોઈ અમારી આંખે કરે છે. એના સાધુ સંબંધમાં પ્રપંચ કેળવવાનું તેની નિમાંજ મહેતું. વગર તે જીવન લુણ વગરનાં ભેજને જેવું નિરસ લાગે. મા પુરુષાર્થ ફિરવા અને ફળ માટે નચિંત રહેવું એજ તેમનું હદય આ૫ની એ ભિક્ષા આપવા સમર્થ નથી. કૃપાનિધાન, એય હતા. આપ બીજું જે કંઇ છો તે ઝટ લાવી હાજર કરું, બાકી આથી ગુણસુંદરીના નકારથી તેમને જરા પણ દુ:ખ મારા સુધર્મને દેતાં તે મને ધણુંજ કષ્ટ પહોંચે છે, ન લાગ્યું. એકાદ કટ વચન પણ ન સ માણ્યું ત્યાં અને
બહેન, અનગારને અન્ય ઈચ્છા ખરીઆટલી તું તે નાસ્તિક છે' એવું તે બોલાવજ શારીત ! માત્ર માંગણી પણ માત્ર શાસનપ્રભાવના અર્થે જ; બાકી સંસારિક એકજ વાકય ઉચ્ચર્યા અને તે પણ મધ્ય ભાષામાં-બહેન, વાતને સ્પર્શ પણું સ્વપ્નમાં ન હોય ! ત્યાં અન્ય સે પ્રપંચ! હારી એમજ ઈરછા છે?
