________________
તા ૧૫-૭-૩૨
– જૈન યુગ –
૧૦૭
સંવિજ્ઞ સાધુ સાધ્વી યોગ્ય નિય
ગીતાર્થ વ્યાકરણ માહિત્ય તક ભાષા મિતભાણિી સ્વ
વાદ મજરી તથા આચારાંગાદિક મૂત્રવૃત્તિ અંગોપાંગ સંપાદક:- રે. ચેકસી. ,
ભણાવી શકે તેણે દાણા ૮ વા ૯ ને આદેશ માંગવે. (ગતાંક પૃ ૧૦૦ ઉપથી ચાલુ. )
ઉપરાંત બીજુ ક્ષેત્ર ગુરૂ સચવાવે તે માંગ કાવ્યાદિક વખાણી શકે તેણે પાંચ દાણાને અને બાક| સહિત
ફરી પેરે ભણાવી શકે તેણે ૬ વ ૭ કાણુને આદેશ ૩૧ બાળ, જ્ઞાન, વૃદ્ધ ટાળી બીન સર્વ યુનિઓએ પાંચ
માંગ. (આ નિયમ માસ માટે છે.). તિથિઓમાં ગર્વ થા ઉપવાસ - મુક્તા, કારણે મુકવા પડે તે નિવિ કરવી અને સૌ જાણે તેમ આગળ ઉપર જુદો.
૪૪' (૧) અકાળ “સંજ્ઞા થઈ હોય ત્યારે સર્વથા આયંબિલ કરવું. ઉપવાસ કરવા.
૪૪ આચાર્ય ઉપાધ્યાય વિના બીજા પતિએ તથા ગીતાધે
હીરાગળ (રેશમી) વસ્ત્ર તથા શણીયું ન વહોરવું. કદા૩૨ છ પર્વએ પણુ વિગય નિ તથા માધ્વીઓ ન લેવી. પંદર વર્ષ ઉપરાંતના હ્રદજક (નવિન દિક્ષિત ) હોય તેને પણ
ચિત્ આચાર્ય ઉપાધ્યાયે આપ્યું હોય તે પણ એવું
નહિ. કેશરી વસ્ત્ર વર્ણ પરીવર્તન કરવા તથા બીન ન આપવી. ચૌદ વર્ષ લગીનાને આપવી. માંદાદિક કારણે
થતિએ પીળાં વસ્ત્ર ઉપર ઓઢવાં નટિ મશીપાત્ર ખડી ગુવાદિકને પૂછીને આહાર કરવો.
કાચને-માટીને-કાચબાન-ધાતુમકત પાત્ર કશું ન રાખવું. ૩૩ મુખ્ય વૃત્તિએ હમણાં શ્રવિકાને દિક્ષા ન દેવી; અને સર્વથા
ધાતુ સંત-સાતે ધાતુ સબંધી. દીધા વિના ન ચાલે તે પાંત્રીસ માંહેલીને (૩૫ વર્ષ
૪૫ શ્રેયાતરનું પાકિા વત્ર સયા કેઈએ મેટા કારણું નીચની) સર્વથા ન દેવી પાંત્રીશ વર્ષ ઉપરનીને દેવી,
વિના ન લેવું. શ્રાવક અને શ્રાવિકાને પાત્રાદિક કરવાનું સામર્થ હોય
૪૬ પડિકમણું માંડતી વેળા સંભારીને માંડલા સ્થડિલ પડિલેવા. તેજ દિક્ષા દેવી, અન્યથા ન દેવી.
૪૭ યતિ તથા સાવીએ ઉપાશ્રય અઢાર બેસવું નહિ, અને ૩૪ જ્ઞાનને અર્થે અથવા બીજા કોઈ કાર્ય અર્થે દ્રવ્ય સર્વથા ઉભા પણ ન હતું.
ન માંગવું, ગૃથે પણ માગનારને આપવું ન4િ. ૪૮ થતિએ શ્રાવિકા તથા સાદtiને ગીત, રાસ ભાષા પ્રમુખ | આરાધના, તથા ઉત્તરાધ્યયન પ્રમુખ સંભળાવતો ઉપ- ભણાવવું નહિ અને સંભળાવવું ૫ણુ નહિ. જે દળ યતિએ તથા માળીએ પિતાની નિશ્રા (માલિકા) ૪૯ કાચલા-કાચલી (ટોપરા-રાપર) મેતના પ્રમુખ લધુપાત્રી સર્વથા ન લેવું. શ્રાવકે પખુ ન આપવું. માત્ર જ્ઞાન ભંડા- નવી (કુટડી) સર્વથા કેઈએ આચાર્ય ઉપાધ્યાય પ્રમુખ - રને અર્થે રાખવું.
યતિને માટે ડિવી નહિ અને જુની હોય તે પાત્રા કરી પાઠા પ્રમુખ માટે કપડાં પ્રમુખ સારૂ લુગડાં સર્વથા લેપવાં આચાર્ય ઉપાધ્યાય ટાળો બીજા પતિને પાત્રા સાધુ-સાધ્વીએ ને રાખવાં.
સમાવવાં નહિ. એ મર્યાદા રૂડી પેરે પાળdi, કશું ભેદે ૩૫ દિવસે કોઈ સાધુ-સાધીએ સંથારે ન કર. માંદાદિકને
હાવું (વિપરીત) જણાશે તે આકરે પકે આપશે. કારણે ગુવાદિકને પૂછીને કરે.
૫૦ તેલ રોગાન સક્રેતા પ્રમુખ સર્વથા વિક્રમ કરી વેચાત) એ બેલ ચચાના છે માટે તેની વાત કેઈએ કાઢવી
અણીવવા નહીં. નહિ. જે કાટે તેને વાર, કોઈ પૂછે તને કહેવું કે ગુરની ૫૧ સંધ્યાએ પડિલેહણા ભગુાવ્યા પછી કારગુ વિના વસ્ત્રઆજ્ઞા એવી છે. માટે ચર્ચા કરવી નહિ.
પાત્ર પડિલેવાં ૩૬ સ્તવન માંહી લઘુનિત કરવા જવું નહિ, અને “3 ૫૨ તએ વિહાર કરતાં દાણા દીઠ દંડાસન રાખવાં ને તે ઉભા રહીને પાંચ સાત અજઝાય કરવી.
પુજ્યાંને ખપ વિશેષથી કરવે. ૩૭ યતિઓએ માંહોમાંહે સર્વથા કલેશ ન કરે અને ગૃહસ્થ ૫. ખજુર ખળળ પ્રમુખ અનાચી નહીં લેવા લાયક)
દેખતાં કોઈએ વિશેષથી કલેશની વાત ન કરવી. કરે તેને વસ્તુ કારણ વિના ન વહોરવી. ખાટુળ-અવાજ ન થાય આકરું પ્રાયશ્ચિત કરાવવું.
એવી વસ્તુ. ૩૮ કૃખનું વર્ણન કાંડ સર્વથા ન રાખવા. કેવળ ઉજવળ- ૫૪ કઈ થતિએ બીજાને સુધારી ગ૭ નાયકને તથા ગુરૂને વળું પગુ ન રાખવા.
પૂછયા વિના ન રાખવો, બીજી મતાના બેલ છે. ૯ વડા પ્રમુખ માટીનાં વામણુ સર્વથા ન વાપરવાં, કાચની ૫૫ તથાવિધ કારણ વિના જથળે ત્રણ દષ્યિાં હોય તેને પણું ન વાપરવ..
પન્યાસ પદની વિનંતિ કન્વી અન્યથા ન કરવી. ૪૦ શુકલ પંચમી દિને શક્તિ હોય ને મન હામ (થિર) ૫૬ એપારીના કટકા બુકે તથા પાનને મુદ્દે સર્વથા કઈ
રહેતે ઉપવાસ કરે, ન બને તે આયંબિલ કરવું, એમ માળીએ વાપરે નહિ તેમ લે પણ નહિ. કરતાં મન કામ ન રહે તો કુખે આહાર કરવા પણું પ૭ યતિ સમસ્તે દિન પ્રત્યે ૧૦૦૦ સઝાય કરવી, તેટલી ન કારણ વિના તપસ્યા ન છોડવી.
કરી શકે તે પ• સઝાય કરવી. સઝાય-સ્વાધ્યાય.. ૪૧ ગૃહસ્થ સાથે કે સાધુ સમુદાયમાં પાંચ તિથિ ન ચાલવું એટલે કે પાંચ તિથિ જેવા પવિત્ર દિવસે વિહાર ન કર.
એ બોલ મળે કેટલાક બેલ રોજ કરવાના છે તે ન
પાલે તેને એક તથા બે વાર લગી ગુરવાદિક વાર, ૪૨ પન્યાસ હોય તથા ગણેશને, કાવ્યાદિક વખાણ્યાની સામ
થઇ હોય તેણે ત્રણ-ચાર કાણુ લગે આદેશ માંગ. (1) અકાળ સંતા-આદ્રા નક્ષત્રથી સ્વાતિ નક્ષત્ર ઉપરાંત બીજુ ક્ષેત્ર ગુરૂ સચવાવે તે આદેશ માંગવે. દિવસોમાં ગાજવીજ આદિ થાય તે.
