________________
૧૪૮
– જેન યુગ –
તા. ૧-૧૦-૩૨ માતૃભૂમિને.
અત્યંજ વર્ગના ચુકાદા માટે તાર.
નરેબલ પ્રીમીઅરને લંડન ખાતે નીચેને તાર
તા. ૨૪-૨-૩૨ શનિવારના રોજ મોકલવામાં આવેલ છે. સહસ્ર વર્ષે ક્ષણમાંહી કૃદિને
"HONOURABLE PREMIER, LONDON આવું છું માતા ! તું જ અંકમાં હવે;
All-India Swetamber Jain સુખ હું માગું તુજ પાસ, આપજે
Conference
believes Mahatma Gandhi greatest peaceforce દીધાં હતાં તે મુજ પુર્વજોને.
and feels great anxiety for his life. Agreeતું તે સમે લહમીથી મહાલતી હતી ment in sight. Pray immediately revise or તું તે સમે લક્ષ્ય હતીય-વિશ્વનું,
suspend award relating depressed classes.સાંદર્યથી વિશ્વ સહય મેહતું Ranchodbhai Raichand and Mohanlal Jhavery સત્તા થકી તું સહુને સતાવતી.
General Secretaries." શ્રી વીરના શાસનની પતાકા
“અખિલ હિંદ જૈન શ્વેતાંબર કોન્ફરંસ મહાત્મા ગાંધીને તારા વડે ચો દિશ ઊડતી હતી;
શાંતિની સર્વશ્રેષ્ટ શક્તિ માને છે અને તેમના જીવન માટે ને સુનકર છાંય ગ્રહીજ એહની
અત્યંત ચિંતાની લાગણી ધરાવે છે. સમાધાની (કરાર) નજર ચારિત્ર્ય સૌ ઉત્તમ પાલતા હતા.
આગળ દેખાય છે. અત્યજ વર્ગ સંબધી ચુકાદાને તુરતજ સુપુત્ર તારા સહુ દેશ ઘુમીને વિવો અથવા મુલતવી રાખવા વિનંતી કરીએ છીએ.”— ફેલાવતા નિષ્કલ કીર્તિ તારી, રણછોડભાઈ રાયચંદ અને મેહનલાલ ઝવેરી, જનરલ સેક્રેટરીએ. સુરાજનીતિજ્ઞ અને હતાં કવિ
આદર્શ જૈનત્વ પ્રકાશતાં તે. જઈન દેરાસરે અને અંત્યો . દયા તણું વહેતું અખંડ વહેણ :
બળ જબરીએ તેમાં પ્રવેશ કરવા સંબંધી રે તેમનું ધ્યેય હતું જ એક,
મહાત્માજીનો મત. “સહુ જીવોને અભય પ્રદાન
પાટણ, તા. ૨૫ મી સપ્ટેમ્બર અને અંતમાં નિર્મળ એક સ્થાન.'
જેન યુવક સંધ, પાટણના મંત્રી મી. અમૃતલાલ ઝવેરીને કર્યો જતાં જ્ઞાનનું દાન આપી જૈન દેરાસરોમાં અત્યજ વર્ગના પ્રવેશ સંબંધી મહાત્મા સાધર્મિ બંધુ તણી સેવ આથી, ગાંધીજી તરફનો નીચલા તાર મળ્યો છેઃધર્મજ્ઞ ને સુ-સમયજ્ઞ તેથી
મને આ વિષે કશો પણ શક નથી મંદીરમાં કોઈના ભૂલ્યા દિશા ના કદિ ઉન્નતિની. પણ તરફથી બળજબરીએ પ્રવેશ બીનજરૂરી અને તેમાંય જે એ ધર્મ જેવાં ધર્મિ હતાંય એ
ધરમવાળાઓ માટે મંદીર બંધાયુ હોય તે ધરમને જે
ન હોય તેઓના તરફથી તેમ કરવામાં આવે ત્યારે તો તે વહી રહ્યાં શ્રી વીરના સુમાગે,
ખચીતજ બીન જરૂરી છે. એ વીર પુત્રે રણમાંહી ઝે વીરા બની આંતર શત્રુ સામે.
અમે કુપુત્ર તુજને ભુલીને
લકી રહ્યાં હા! નિજ સ્વાર્થ માટે. હું જાણું છું માત ! બહુ દુ:ખી છે
ભૂખ્યા ભમે છે કંઈ પત્ર તારા અશ્રુ તણી ધાર અખંડ રહે છે,
અજ્ઞાન ને દૈન્ય મહીં ડુબેલા, રહે અરે વકત્ર સદા ઉદાસ શું તેમને કેઈ ને તારનારૂં? " તું આજ વિષે થઈ છે નિરાશ.
હોમ્યું બધું શું નિજ સ્વાર્થ સારૂ? સૌંદર્ય આજે નથી તારી પાસે
મિષ્ટાન્ન દેવું કદિ એક દિનું સત્તા તણું સ્વપ્નય દુઃખ દે છે,
વાત્સલ્ય એમાં શું ખરૂં સમાયું ? શું વિશ્વ આખું તુજને ભુલે છે
ચિંતે ન વાત્સલ્યથી કઈ આજે ને સર્વ આજે તુજને ત્યજે છે.
દુ:ખીનું સાચું સુખ સાધવાને, તથાપિ મૂર્ણા તુજ પુત્ર આજે
પરંતુ સાધી કંઈ સ્વાર્થ એકેક સાથે લડી મોજ માણે,
સ્વ જાતને સ કૃતકૃત્ય માને ભૂલી ગયા જાતિ તણો સબંધ વિવેક બુદ્ધિથી વિહીન થઈને ભૂલી ગયાં ધર્મ તણાય મર્મ. ને ઉન્નતિના પથને પિછાને,
એ માત! એવાંય કૃતધિઓને વાત્સલ્ય સાચું વિસરી ગયાં એ
અખંડ સ્નેહામૃત ધાર દેજે. સ્મરે ન સ્વને પણ બ્રાતૃ સ્નેહ,
નલીન” વાત્સલ્ય કદિ હજી તે બતાવે
-સુંદરલાલ એ. કાપડીયા. બી. એ. ખરીદવા તેહથી કિર્તિ નામ.
અમદાવાદ.
