________________
७८
જૈન યુગ
નવયુવાન એટલે
લેખક: વિજય.
આશાવાદી તે યુવાન. તેને નિરાશા સ્પર્શની નથી નિષ્ફળતા મુંઝવતી નથી; કર્માંનાં ફળની તેને કામના નથી. પ્રયત્ન કરતાં તે પાળે પડતા નથી. ાય લીધેલું કામ આકાશ પાતાળ એક કરીને પશુ તે પાર પાડે છે.
નવયુવાનને આળસ નથી, થાક નથી, શિથિલતા નથી. કુંભકર્ણ સમા ારે તે નવયુવાન શાના? · ભયને તે જાણુતા નથી; ધાકને તે માનતા નથી; તુચ્છકારને તે ગણુકારતા નથી. તેનામાં શક્તિના કુવારા છુટે છે, ધગશના ધોધ પડે છે, અને તનમનાટના તરગા ડે છે.
તેનામાં દંભ નથી, મદ નથી, ઢાંગ નથી, મેહ્ર નથી, લાભ નથી. ખાલી ભભકા તેને ગમતા નથી. ભડાઓથી તે કાને ખ્વીવડાવતા નથી. દમદાટી તેને આવડતી નથી. તેને હૈયે ઔાંશ છે, આનંદ છે, નિર્દોષતા છે, નિર્વિકારતા છે. માયાના બંધન તેને બાંધતાં નથી. જગતની જંનળ તેને જકડતી નથી લેાભ તેને લાભવતા નથી. અસતાપની આછી વાદળીએ તેને આનદસૂર્ય ઢાંકતી નથી. તે તે ખૂશામતની જડ ખોદનાર, અસત્યનાં અનિષ્ટમાં આગ મૂકના, અને વિશ્વાનાં શ્યામ વાદળ વિદ્વારનાર હોય છે. આત્મશ્લાધા જેને અપ્રિય હાય, કપટ પ્રત્યે જેને કંટાળા હોય, અને કાયરતાના મૂળમાંજ જે કાપ મૂકનાર હાય, તેનું નામ નવયુવાન તેનુ હૃદય હવાસમું હલકું અને પાણીસમું પારદર્શી કે હાય.. ઉગતા બાલભાનુના તેજસમુ તેજ તેના મૂખ પર છે. બજરંગ સમુ બળ તેના બામામાં હોય છે. પત્થર સરીખી તેની પ્રચંડ કાય દુ:ખના ડુંગરાને ચૂર્ણ કરે છે. નથી જણાતી તેના મુખ પર આછી શાકની રેખા, નથી જણાતી તેનાં નયનામાં નિર્માશ્યતા, કે નથી જણાતી. તેનાં ભૂભગમાં પાશવતા. નવયુવાનની મૂર્તિ તો ભલભલાનાં માનમન કરે, વજ્ર સમા હૈયામાં પણ છાપ પાડે, અને દુશ્મનના દીલમાં પણ હેત ઉપગ્નવે.
તા. ૧૫-૫-૩૨
નથી તે કાઇની નિંદા કરતા કે નથી તે કાઇની નિંદા સાંભળ પેાતાના કર્યું અપવિત્ર કરતા.
વિનય નવયુવાનની વહાલામાં વહાલી વસ્તુ ; હિંમત તેનુ હથીયાર છે અને બુદ્ધિ તેનું બખ્તર છે. તે દુરદેશી ડ્રાય છે. અવિચારીપણું કે ઉચ્છંખલતા તેનામાં દેખા દેતાં નથી. લપલપાટ કરી કયારેય તે પેાતાનું કા અગાડતા નથી. નવયુવાનના નયન—તેજે કાયરનાં કાળા' કંપે છે; તેની ગનાએ ગર્વિષ્ટના ગર્વ ગળે છે; તેની ધાકે ઢાંગીગ્મા ધ્રુજતા કરે છે. તેની સત્તા સર્વવ્યાપી છે. પુરૂષો તેના પ્રેમે પાગલ અને છે. સ્ત્રીએ તેની સત્યતાથી શરમાય છે. દુ:ખીયાને દીલાસા રૂપ, પડતાને આધાર રૂપ, અને ડુખતાને નાવ રૂપ તે હાય છે.
જીવનના તેને મેહ નથી, મેાતા તેને ડર નથી, સુખની તેને પરવા નથી મોજશોખમાં તેનું મન નથી, પ્રભુમય બનવું અને ખીજાને છાનાવવા એ તેનું ધ્યેય હોય છે. એ ધ્યેયના ગગનગામી શિખરે પહોંચવા તે કુચ કરતાજ ડાય છે. નથી તે કુચમાં અટકી જતા કે નથી તે પાા કરતા. ધીરથી, શાન્તિથી, ચાલાકીથી, દિનપ્રતિદિન તેમાં તે પ્રગતિજ કરે છે. ગમે તેવાં વિશે પણ તેનો ઉત્સાહુ નરમ પાડી શકતાં નથી, હરનિસ ઉમગી તેજ નવયુવાન.
*નવયુવાનથી નવતેજ પ્રગટે. નવતેજ અજ્ઞાન અધકાર નારા કરે. અજ્ઞાન રી? એટલે દુનિયા દેવભૂમિ થાય. એ દેવભૂમિનો દેવ તે નવયુવાન. તેના જીવનની જગત અદેખાઇ કરે, તેના પગલે ચાલવા પ્રયત્નો થાય. કવિષેાના કાવ્યનું વસ્તુ, ઝળકેશવીને શરૂ ચઢાવવાનું સાધન, સુંદરીઓને સ્નેહ સમર્પણ કરતાં સરખાવવાનું કાટલુ એ તેનું જીવન. નવયુવાન તે અનુકરણીય, નિષ્કલંક, નિષ્પાપ, નીતિમય, આનંદમય, આદ અને સાદું જીવન જીવે.
ભારતવર્ષને આવા નવયુવાનોની આજે ભીડ પડી છે. ( ઉદ્ધૃત. ) गुडाबालोतरा (मारवाड) में वीर जयंति के प्रसंग पर યતિશ્રી નેમવિનયીની અધ્યક્ષતામ સમા હૂઁ થી. જોરંજ પહેરાદ વાડીજાજી સાંજીવંત શાહને પ્રમાવશાસ્રી માવળ ઉપસ્થિત મહાનુમાવોઁપર અચ્છી અસર દુરૂં. વિદ્યાીતેની સમયાનુસાર વિષેશ્વન દિયા થા.
-
દેશ માટે તે પ્રાણ પાથરે છે, દેશ માટે તે સર્વ ફુલ કરે છે; અને તેમનાં સંકટ નિવારવા શિર આપતાં પશુ પાછા પડતા નથી. દેશને સત્તાને શિખરે ચઢાવવા તે તનનેડ મહેનત કરે છે. તેની ટેક ાળવવા તે બેહાલ બને છે. તેની મુક્તિ માટે તે મરણી થાય છે.
નવયુવાન હેાય તે પ્રભુને માન; તેની સત્તાને શીશ નમાવે; સર્વ કાર્યોમાં તેની મદદ યાચે; તેનાં ક્રાનો ઉઠાવવામાં કરજ સમજે; તેનાં કાનુનાનુ પાલન કરે; તેને એવકા થતાં ડરે; અને સત્ય માર્ગે ચાલે
નવયુવાનના દીલ-દરીયે દા છલકાતી હોય છે. તે દુઃખીનાં દુ:ખ જોઈ શકતાજ નથી. તેમનાં દુ:ખો ક્રમ નાવાય, શે. તે સુખી થાય, તેમની આબાદી, તેમની સલામતી,વિયા. તેઓની ઉન્નતિ શી રીતે સધાય, તેવુજ તે મેશ ચિતવન
કરે છે.
--
નીચેનાં પુસ્તકા વેચાતાં મળશે.
શ્રી ન્યાયાવતાર
જૈન ડીરેકટરી ભાગ ૧ લા
જૈન ડીરેકટરી ભાગ ૧-૨ જૈન શ્વેતામ્બર મદિરાની જૈન ગ્રંથાવળી
જૈન ગૂર્જર કવિ
33
""
બા:-શ્રી જૈન
રૂા. ૧-૮-૦
રૂ. ૦-૮-૦
રૂા. ૧-૦-૦
રૂ. ૦-૧૨-૦
રૂ. ૧-૮-૦
(પ્ર. ભાગ) રૂા. ૫-૦-૦ ભાગ બીજો રૂા. ૩-૦-૦ શ્વેતામ્બર કૉન્ફરન્સ
ર, પાકુની મુંબઈ .
નવયુવાન કાઈની લાગણી દુઃખાય તેવું કાર્ય કરતા નથી, ક્રાઇને કટુવચન કહેતા નથી. તેની વાણીમાં મૃદુતા અને મધુરતા છે; તેની આંખમાં અમિ છે; તેનાં પ્રાણમાં પ્રેમ છે. Printed by Mansukhlal Hiralal at Jain Bhaskaroday P. Press, Dhunji Street, Bombay and published by Harilal N. Mankar for Shri Jain Swetamber Conference at 2 Pydhoni, Bombay 3.
