________________
ગંગા અવતરણ
“આપણું ઘરને કોઈ મોળું કહે નહિ, કહી શકે પણ નહિ.' તે બસ. છોકરી કેવી છે ? આપણું ઘર દીપાવે એવી છે ?”
એ તે હશે જ ને ? એમાં કાંઈક પણ મેળું હેત કે કચાશ હિત તે તે પાડોશમાં જ ગમે તેવાની સાથે એને ઠેકાણે પાડી દીધી હેત ! આ તે સાચો હીરે હશે એટલે જ ગેર એને લાયક ઝવેરીને શોધવાને આવા કપરા કાળમાં ને મુસાફરીનાં આવાં વસમાં જોખમ ખેડીને આખી ગુજરાતમાં બધે ભમી ભમીને કચ્છમાં આવ્યું હશે.”
“છોકરીનું નામ નહિ ખબર હોય.” “નામ જસોદા.”
વાહ! મારો જગડૂ ને એ જસોદા–એક જ રાશિ થઈ. જનમકુંડળી જોઈને કરો નક્કી..”
એના ગોરને તે આવવા દે. તેલ જે, તેલની ધાર જે. એમ કાંઈ મારે ને તારે એકલાંએ ડું નક્કી કરવાનું છે? સાચું નક્કી કરવાવાળી તે આરાસુરમાં ચાર હાથવાળી બેઠી છે.'
પણ હવે તમે ચિકાશ ન કરતા, ગમે તેમ કરી નક્કી જ કરજે. જગડૂને હવે નાચ્યા વગર ચાલે એમ નથી. હવે એના ગળામાં હાંસડી ને પગમાં સાંકળ નાખવી જ જોઈએ. નહિ તે એ સાવ રખડૂ થઈ જશે.”
“અરે, તુંય નકામી ઉપાધિ કરે છે. હજી છોકરો છે, જુવાન લેહી ચટકા ભરે છે, તે ભલેને કરી ત્યે થોડી લાલા લાલી !”
પણ તમે એના ભાઈબધે જોયા છે? વાણિયાના દીકરાના ભાઈબંધ કેણ? તે કહે, એક ભામટે, એક તરક-કેળી-પિંજારો ને એક ઢેઢ ! માંડુગઢવાળા ગોર આ જાણે તે કેવું કહેવાય ?'
ગર બાપડો કાંઈ જનમથી તે ડેસે નહીં હોય ને? એય
