________________
૨૬
જગતશાહ
આ અકાળ ઊતરશે, મેઘરાજા વરસશે, ધરતી પાછી લીલાલહેર કરશે ! શાહે તે ધરતીએ કંઈક જોયા છે, પણ જગતના શાહ તરીકે તે એ તને જ અભિનંદશે; પણ એ જેવાને તું હયાત નહીં હૈ!
“આપનું વચન છે મા, કે એવું થશે, પછી હું જોઉં કે ન જોઉં, બધું સરખું છે. ધરતી લીલાલહેર કરે એટલે બસ !”
એકાએક માનું રૂપ બદલાઈ ગયું ? એનું કરાલ કાળ સ્વરૂપ જાણે શમી ગયું, પ્રસન્ન રૂપ આવીને સામે ઊભું !
એ પ્રસન્ન રૂપધારી મા પ્રસન્ન વદને બોલ્યાં :
વત્સ! નારીમાત્ર શક્તિનો અવતાર છે. તારી મારીને આપેલું વચન પાળવાને તે જે કાંઈ કર્યું એથી હું તારા ઉપર પ્રસન્ન થઈ છું. આજથી અહીં મારું સંધાર રૂપ નહિ હોય; મારું કેવળ પ્રસન્ન રૂપ જ રહેશે ને હર્ષિદા તરીકે જ ઓળખાશે. તારો પુત્ર પરિવાર તે જો આ આવે છે ! જે, આ તારે જમાઈ પણ આવે છે ! જે, આ દરિયે હવે શાંત થયે છે ! જે, આ તારાં અઢારે વહાણે હેમખેમ ચાલ્યાં આવે છે ! અને જે, વત્સ ! આભના નમેરા થયેલા મેઘ પણ વરસવા લાગ્યા. વત્સ, તારું કલ્યાણ છે ! વત્સ, હવે મારી પાસેથી તું કાંઈક વરદાન માગી લે ! હું તારા ઉપર પ્રસન્ન છું !'
“હું માગું, મા ! માગવું હતું તે તે આપે વગર માગે આપી દીધું. હવે તે મા! એક જ વિનંતિઃ સર્વે જ્ઞના રિનો મવા!”
વત્સ ! માણસમાત્રને કર્મબંધન છે ને સહુ ગત જન્મ કે આ જન્મનાં પિતાનાં કર્મથી સુખી દે દુઃખી થાય છે. પરંતુ એક આશિષ તને–તારી નારીપૂજાને-આપું છું : આજથી આ આખાયે પથકમાં-જ્યાં
જ્યાં તારું અનાજ પહોંચ્યું છે ત્યાં ત્યાં-પંદરની પાળ બંધાશે! સંવતની પરંપરામાં કોઈ પણ સિકાના રાજા રામમાં દુકાળ પડશે નહીં !”
જગડૂશા અને લી એ આરેષિક કાં!
