________________
૧૦૮
જગતશાહ
અમરાશા એ કાઈ સાધારણ માણુસ નથી. ગોર મહારાજે કહી એ વાત પણ સાચી છે. માંડુંગઢને આજ એણે એવું જ બતાવ્યું છે. દિલ્હીના સુલતાન કે ધારાના પરમાર ફેજની ફાજ લઈ ને જાય ને તાય એમના કાઈ નાય ગજ ત્યાં વાગે એમ નથી—એવી ઓથ ઊભી કરી છે ત્યાં તે એણે ! ’
6
તે શું મારા ઘરની આબરૂ લેવા માટે ?
· ગાંડી ! એના ગારે કહ્યું એ સાચું છે. અમરાશા જુદી માટીના માનવી છે. તે એના ઘરની કન્યા પણ એવી જુદી માટીની જ હશે. સાંભળ્યું નહિ, એના ગારે કહ્યું એ, કે એ આખા મુલક રખડી રખડીને થાક્યો, પણ અમરાશાને પડકાર ઝીલે એવે પાણીવાળા એને કચાંય ના દેખાયા. એણે તેા ઊલટી આપણી આબરૂ વધારી.’
‘ભલેને આપણી આબરૂ ના વધે. મારે તા મારે છેાકા બીજા છેાકરા પરણે એમ જ પરણાવવા છે—એ લાખ વાતે એક વાત! એની છેાડીને જનમકુવારી રાખવી હેાય તેા રાખે; ને કાઈક ખીજો મળે તા ભલે એને પરણાવી દે! હું તેા હમણાં જ ગારને કહેવરાવું છું કે ગારબાપા, જો નાળિયેર આપવું હાય તા સીધી રીતે આપે; તા અમે જાન જોડીને વાંસેાવાંસ આવીએ છીએ; નહિ તેા તમારું નાળિયેર તમે તમારે પાછું લઈ જાએ ! '
"
જોજે, ઉતાવળી થઈ તે કાંક એવું કહેવરાવી બેસતી નહિં, હા! એ નાળિયેર નથી મને આપ્યું કે નથી તને આપ્યું. એ તે સીધું જગડૂના હાથમાં આપ્યું છે. જગડૂને પૂછી જોયું છે ? '
,
‘હવે એમાં એને શુ` પૂછ્યું છે? વહુ તેા મારે જોઈ ને લાવવી છે ને ? ’
લક્ષ્મી ! એક વાતની તને યાદ દઉં: તું પેલી હાંડીવાળી વાત વીસરી ગઈ તા નથી ને ? ’
