________________
ભાઈબંધી
૧૭૧
ખેરાક પાણીનું ભરત મળશે, પાંચ કાબેલ ખારવા મળશે, હજાર સેનૈયા રોકડા મળશે. આ હું તને મા આશાપુરા, જે મારી ને તારી વાત સાંભળે છે કે જે તમામ વાતે જાણે છે, એની સાખે કહું છું. પંદર દિવસ સુધી તું મારો મહેમાન. હવેથી તું મારો ભાઈબંધ. મારી રાણી તારી મહેમાનદારી કરશે, સંધારસંધ આખે તારી મહેમાનદારી કરશે. તને જે આપવાનું છે એ પંદર દિવસ પછી તને મળી જશેઃ હું આપીશ, નહિ તે મારી રાણી આપશે.”
ભાઈબંધોએ પંદર દિવસ હરવાફરવામાં, ખાવાપીવામાં ગાળ્યા, હેડીઓ લઈને ઘૂમવામાં કાઢયા. ક્યાંય કે એમને મારગ રોકતું નહીં. ચાવડા સંધારન ચાડિયે બધે ફરી ગયો હોય એમ એ માનવંત મહેમાન તરીકે મન ફાવે ત્યાં ફરતા.
એમણે બરડે જોયે, વરતુનાં વહેણ ઠેઠ વલ્મીકપુર સુધી જેયાં, વ૯મીકપુરથી કુંદનપુરને મેટે જાત્રામારગ પણ જોય. આ કંથકેટની વાતમાં, પિતાનાં માબાપ શું કરતાં હશે એની કલ્પનામાં, ચાવડા સંઘાર ક્યાં ગયે હશે એને તર્કમાં એમણે પિતાના દિવસો ગાળ્યા.
એક દિવસ બંદર કાંઠે જબરો કલાહલ સંભળાયો. ઊંચા ઊંચા નાદ જાણે આભના ઘુમટમાંથી ઘૂમરાઈને પાછા વળતા હતા.
તેઓ બંદરકાંઠે દેડી ગયા. બંદરકાંઠે એમણે સંધરનું ગાડું બનેલું ટોળું જોયું. ટોળામાંથી માર્ગ કરીને એ આગળ ગયા.
એમણે જોયું કે આગળ નાળમાં સંધારનાં વહાણો નાંગરતાં હતાં. ને ચાવડા સંઘાર પોતે એક ઊંચા, હાડેતા, અબનૂસના લાકડામાંથી કેરી કાઢયો હોય એવા, કાળી ચામડી ને જાડા હેઠવાળા કેદીને સાંકળે બાંધીને ઊભે હતે !
