________________
ગંગા-અવતરણ જડ્યા ભેંયતળિયા સાથે મોટા અવાજ સાથે અથડાઈ. એ રણકાર તે તે પણ સાંભળ્યો હતે. એક શું, એક હજાર હાંડીનો કચ્ચરઘાણ વળી જાય એટલે માર આ એક હાંડી ઉપર પડ્યો; તેય એ ન ફૂટી. એ શા માટે ન ફૂટી એ તું જાણે છે ?”
ના. હું તે ફક્ત એટલું જાણું કે એ ના ફૂટી.'
એનું કારણ એ કે એ હાંડી આપણે ત્યાં હતી; બીજા કેઈને ઘેર હેત તે એના હજાર ટુકડા થઈ ગયા હતા. પણ આપણે ત્યાં હતી માટે જ એ ન કૂટી—આપણું ઉપર વિધાતાની એટલી દયા સમજવી છે કે જેને ગુણ વેંત ઊંચેથી પડે તેય હજાર કટકા થવાને છે એ હજાર વેત ઊંચેથી પડી તેય એને એક પણ કટકે ન થયો! એ કંઈ હાંડીની કારીગરી કે કરામત નથી; એ તે આપણું ઉપર વિધાતાની દયા છે. એની દયાની આ ટોચ ગણાય. એટલે અત્યારની ઘડીથી આપણું પડતા દિવસ શરૂ થયા માનજે !'
“તમે તે જ્યારથી સૂરિજીને સંગ કેળવ્યો છે, ત્યારથી આવાં આવાં ગાંડાં કાઢવાનું મન કર્યા કરે છે. એક કાચની હાંડી ન ફૂટી એ વાત ઉપર આવડી મોટી કલ્પનાની ઇમારત ?”
લક્ષમી! જે કાળ આવે છે એની સામે આંખ બંધ કરીને બેસવાથી શું લાભ ? જરા ઉપર જે; તને ઉપર ગાળામાં, સાંકળમાં
ક્યાંય ભાંગતૂટ લાગે છે? આ તારી હાંડીની કારમાં કયાંય કંદોરો તૂટ લાગે છે ? જરાક વિચાર તે કર : તે પછી આ હાંડી પડે જ કેમ કરી ? અને છતાં એ પડી; તે મને ને તને વિધાતાને સંદેશ આપવાને, કે સબૂર, વાણિયાના દીકરા, હવે ચેતી જા ! હવે તારે ખરાબ કાળ આવે છે. ખત્તા ન ખાવા હોય તે સમયને ઓળખી લેજે!”
શેઠના ગંભીર બનેલા ચહેરા ને એથીયે ગંભીર બનેલા અવાજ સામે શેઠાણું ચૂપ રહ્યાં. હાંડી હવે એમને અકારી થઈ પડી હેય
