Doha Giti Kosa

Author(s): Sarahpad, Dalsukh Malvania, H C Bhayani
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad

Page 33

. 16
41
(When) the mind has reached the state of Sahaja so that there is (no scope for) the hostile band to enter it - (he) who has established his mind in this manner, is himself the Jina - there is no distinction whatsoever.
(जिवँ) लोणु विलिज्जइ पाणियहिँ तिर्वं जइ चित्तु विलाइ । अप्पा दीसइ परहिँ सकुँ तत्थ समाहिए काइँ ॥ [(यथा) लवणं विलीयते पानीये तथा यदि चित्तं अपि विलीयते । आत्मा दृश्यते परेण समः तत्र समाधिना किम् ॥]
42
If the mind is in the same state as the way salt dissolves in water, then the self is felt to be the same as the High. Thereafter what is the use of striving for lestatic state.
४३ जोवइ चित्तु ण-याणइ बम्हहँ अवरु को विज्जइ पुच्छइ अम्हहँ । शाहिँ सण्ण-असण्ण-पआरा पुणु परमत्थें एक्काआरा ॥ [पश्यति चित्तं न जानाति ब्रह्म अवरः कः विद्यते पृच्छति अस्मान् । नाम्ना संज्ञा-असंज्ञा-प्रकाराः पुनः परमार्थन एकाकाराः ।।
43 The mind sees the Brahman but does not know it. It asks us : who is that other one ? Names produce the divisions of the consciousness and its contrary. But in reality they are homomorphic.
खाअंत -पी सुरउ रमंतें। एहिँ सिद्ध जाइ परलोअहों [खादता पिबता सुरतं रममाणेन एवं सिद्धः याति परलोकं
अरिउल-बहलहो चक्कु फिरतें । मत्थएँ पाउ देवि भू-लोअहों || अरिकुल-बहलस्य चक्रं भ्रमयता । मस्तके पादं दत्वा भू-लोकस्य ॥]