________________
126 चर्यागीति ४४ [कङ्कणपाद]
[ राग : मल्लारि] सुण्णहिँ सुण्णउँ मिलिअउँ जाहिँ । सअलउ धम्मउ उइअउ ताहिँ ॥ १ अच्छउँ चउक्खणेहिँ संबोहिअ । मज्झ-णिरोहें अणुत्तर-बोहिअ ॥ २ बिंदु ण णादु ण हिअएँ पइट्ठउ । अण्णु चाहतें अण्णु विणट्ठउ ॥ ३ जइसउ आइउ सि तइसउ [तुहुँ] जाणहि । मज्झहिँ थक्किअ सअल-विहाणहिँ ॥ ४ भणेइ कंकणु कलकल-सदें । सअलु विछुडिअउँ तथता-णदें ॥ ५
[संस्कृत छया] शून्येन शून्यं मिलितं यदा । सकलः धर्मः: उदितः तदा ॥ १ अस्मि चतुःक्षणैः संबोधितः । मध्य-निरोधेन अनुत्तर-बोधि: ।। २ बिन्दुः न नादः न हृदये प्रविष्टः । अन्यत् पश्यति अन्यत् विनष्टम् ॥ ३ यादृशः आयातः असि तादृशः त्वं जानीहि । मध्ये स्थित्वा सकल-विधाने ॥ ४ भणति कङ्कणः कलकल-शब्देन । सकलं त्यक्तं तथता-नादेन ।। ५.
[44] When Šunya merges with Śunya, then all the elements of Existence arise. 1. By means of the four moments remain awakened. By suppressing the middle, Supreme awakening is obtained. 2. Neither Bindu nor Näda entered the heart; while regarding one, the other is lost. 3. You know exactly the same as you have come, while remaining in the middle of all accomplishment. 4. Kankana says with a loud voice : all is abandoned due to the sound of Tathatā 5.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
