Ansho Shastrona

Author(s): Amarguptasuri, Chandraguptasuri
Publisher: Anekant Prakashan Jain Religious

Page 21

વણવા. (૩૯) વડી અને શીરાવડી કરવી. (૪૦) રાજા વગેરેના ભયથી દહેરાસરમાં સંતાઇ રહેવું. (૪૧) શોકથી રડવું. (૪૨) વિકથા કરવી. (૪૩) તલવાર, બાણ આદિ હથિયાર ઘડવાં કે સજવાં. (૪૪) ગાય, ભેંસ રાખવી, તેનું દૂધ કાઢવું. (૪૫) તાપણી કરવી. (૪૬) અન્નાદિ રાંધવાં. (૪૭) નાળું પારખવું. (૪૮) અવિધિથી અથવા નિસીહિ કહ્યા વગર દહેરાસરમાં જવું. (૪૯-૫૨) છત્ર, ચામર, પગરખાં, હથિયાર : આ ચારેને સાથે લઇ દહેરાસરમાં જવું. (૫૩) મનને એકાગ્ર ન રાખવું. (૫૪) શરીરે તેલ આદિ ચોળવું, ચોપડવું. (૫૫) પોતાનાં ચિત્ત પુષ્પ, ફળાદિ સાથે રાખવાં. (૫૬) હાર, વીંટી આદિ અલંકાર તથા પાઘડી, સારાં કપડાં વગેરે બહાર મૂકી શોભા વિનાના થઇને દહેરાસરમાં દાખલ થવું. (૫૭) ભગવંતને જોતાં જ હાથ ન જોડવા. (૫૮) ઉત્તરાસંગ ન રાખવું. (૫૯) મુકુટ ધારણ કરવો. (૬૦) બુકાની આદિ મુખ ઉપર બાંધેલ હોય તો તે ન છોડવું. (૬૧) ફૂલના હારતોરા આદિ શરીરથી દૂર ન કરવા. (૬૨) શરત કરવી. (૬૩) ગેડી-દડે ૨મવું. (૬૪) પરોણા આદિને જુહાર કરવો. (૬૫) ભાંડ, ભવૈયાની રમત કરવી. (૬૬) હુંકારો કરીને કોઇને બોલાવવો. (૬૭) લેવા-દેવાની ઉઘરાણી કરવી. લાંઘવા બેસવું. (૬૮) રણસંગ્રામ ખેલવો. (૬૯) માથાના વાળ જુદા કરવા અથવા માથું ખણવું. (૭૦) પલાંઠી વાળીને બેસવું. (૭૧) પાવડીએ ચઢવું. (૭૨) પગ પહોળા કરીને બેસવું. (૭૩) પિપૂડી કે સીટી વગાડવી. (૭૪) પગનો મેલ કાઢવો. (૭૫) કપડાં ઝાટકવાં. (૭૬) માંકડ, જૂ આદિ વીણીને નાંખવા. (૭૭) મૈથુનક્રીડા કરવી. (૭૮) ભોજન કરવું. (૭૯) લેવું-દેવું વગેરે વેપાર કરવો. (૮૦) વૈદું કરવું. (૮૧) પથારી તથા ખાટલો ખંખેરવો. (૮૨) ગુહ્ય ઇન્દ્રિય ઉઘાડવી કે સમારવી. (૮૩) મુક્કાબાજી કે કૂકડા વગેરેનું યુદ્ધ કરાવવું. (૮૪) ચોમાસામાં પાણી સંઘરવું, તેથી સ્નાન કરવું, પીવાને માટે પાણીનાં માટલાં વગેરે રાખવાં.
•
૪૪. શ્રી સુપાર્શ્વનાથ તથા શ્રી પાર્શ્વનાથ ભગવાનને ફણા :
શ્રી સુપાર્શ્વનાથ : એક, પાંચ, નવ ફણા. શ્રી પાર્શ્વનાથ : ત્રણ, સાત, અગિયાર ફણા.
અંશો શાસ્ત્રોના ૨૨૦
સ્વપ્રમાં ફણાની શય્યા દેખવાથી અને ફણીન્દ્ર ભક્તિ કર્યાથી ફણા કરાય છે. બીજે કરાતી નથી. (સેનપ્રશ્ન પા. ૧૭૨)
• ગ
૪૫. જિનેશ્વરદેવની કેટલા હાથ દૂર રહી સ્તુતિ કરવી ? :
જઘન્ય ઃ જિનેશ્વરદેવથી ૯ હાથ દૂર. ઉત્કૃષ્ટ : ૬૦ હાથ દૂર, મધ્યમ : ૯ હાથથી ૬૦ હાથની વચલા ભાગથી દૂર અને જો દહેરાસર નાનું હોય તો જિનેશ્વરદેવથી અડધો હાથ દૂર રહીને સ્તુતિ કરવી. (કેટલાક આચાર્યોના મતે ૧, ૨, ૩, ૯, ૧૦, ૧૫, ૧૮, ૩૦, ૪૦, ૫૦ અને ૬૦ હાથ ઃ એમ અનેક પ્રકારે અવગ્રહ છે.)
+
૪૬. પાંચ અભિગમ :
અભિગમ એટલે મંદિર કે ઉપાશ્રયમાં જતાં સાચવવાની મર્યાદા. (૧) સચિત્તુત્યાગ : ખાન, પાનની વસ્તુ તથા તંબોલ, સોપારી આદિ, ગળામાં ફૂલનો હાર હોય તો તેનો ત્યાગ કરીને જવું. (સાથે લઇ જવા નહીં.)
(૨) અચિત્તનો અત્યાગ : નાણું, વસ્ત્ર, આભૂષણ આદિને ન તજવાં. (પહેરીને જવું)
(૩)
(૪)
મનની એકાગ્રતા રાખવી : ચિત્ત સ્થિર રાખવું.
ઉત્તરાસંગ : જમીન પૂંજવા અથવા મુખકોશ બાંધવા માટે રખાતું વસ્ત્ર એટલે ખેસ રાખીને જવું.
(૫) અંજલી જોડીને નમસ્કાર ઃ પ્રભુને દૂરથી જોતાંની સાથે જ અંજલી
જોડી પ્રણામ કરવો અને ‘નમો જિણાણં’ કહેવું.
ઉપરના પાંચ અભિગમ સાચવવા ઉપયોગ રાખવો.
૪૭.
(૧)
ચૈત્યવંદનમાં રાખવાની ત્રણ મુદ્રા :
યોગમુદ્રા : કમળના કોશ-ડોડાની જેમ પરસ્પર આંગળીઓના સંક્લેશવાળી બંને હાથની અંજલી કરવી અને હાથની કોણી પેટ
ઉપર રાખવી તે યોગમુદ્રા. આ મુદ્રાથી ચૈત્યવંદન, જંકિંચિ, નમુન્થુણં, સ્તવન (ઉવસગ્ગહર) બોલવું.
અંશો શાસ્ત્રોના ૨૩ ૯૦