________________
1991
– ૧૧ : અમારી લડત શા માટે અને કોની સામે? - ૧૨૭ -
૧૭૩
પછી આખા લખાણનો નિષ્કર્ષ કાઢો તો એક જ નીકળે કે દીક્ષા જોઈએ નહિ. કોઈપણ વ્યક્તિની વાત વાંચતાં પહેલાં, એનું લખાણ કે ભાષણ વાંચતાં પહેલાં એ વ્યક્તિને ઓળખો. જૈનદર્શનનો કાયદો છે કે પુરુષવિશ્વાસે વચન વિશ્વાસ.” તમારો વ્યવહાર પણ એ વાત કબૂલ રાખે છે. મરી ગયેલા નામની પેઢીના ચેક કે હૂંડી કબૂલ રાખો છો પરંતુ કોઈ દમામદાર પણ અપરિચિત કે શંકા પડતી વ્યક્તિ સાથે પૈસાનો વ્યવહાર નથી કરતા. વ્યવહારમાં પણ તમે વ્યક્તિને માનો છો. શ્રી જિનેશ્વરદેવે કહ્યું કે પુરુષ વિશ્વાસે વચનવિશ્વાસ, એ કાયદો. જ્ઞાની ખોટું કહે જ નહિ. સ્નેહીની ધોલ પણ મીઠી લાગે કેમ કે ત્યાં વિશ્વાસ છે. દુમન પંપાળે તોય ભય લાગે, કારણ કે એનો વિશ્વાસ નથી. સ્નેહીની ધોલમાં પણ હિત લાગે છે. દુશ્મન પંપાળે ત્યાં શંકા પડે કે રખે ઘા મારશે ! દીક્ષાને સારી માની, કલ્યાણકાર કહી, પછી વાંધો શો ? એમ ન વિચારતા આખું લખાણ બરાબર વાંચો એટલે લખનારનું માનસ સમજાઈ જશે. સાંભળે અરધું અને ડહોળે બમણું ?
બનેલા બનાવોને પૂરા વાંચવાની લોકોને ટેવ નથી, સાંભળેલું ઝટ માની લેવા ટેવાયેલા છે. સાંભળે અરધું અને ડહોળે બમણું, જ્ઞાની કહે છે કે પાયા વિનાની વાત ડાહ્યો માણસ સાંભળે નહિ, સાંભળે તો ધ્યાનમાં લે નહિ અને ધ્યાનમાં લે તો મોઢામાંથી જ્યાં ત્યાં બહાર તો ન જ કાઢે. સાપની ગરલ પાણીના કુંડમાં ન પડતી હોય તો તો કશી મહેનત ન કરીએ, પણ હજારો લોકો જેમાંથી પાણી પીતા હોય એવા કુંડમાં પડશે એવું લાગે તો આડું વાસણ ધરી ઝીલી લેવી પડે. કુંડમાં નાંખવા માટે નહિ પણ જ્યાં કોઈને નુકસાન ન થાય એવા સ્થાનમાં ફેંકી દઈને કુંડના પાણીને ઝેરી બનતું બચાવવા માટે. આવી ગરલ જેવી વાતો ડાહ્યા માણસો સાંભળે નહિ, સાંભળે તો હૈયામાં ઉતારે નહિ, હૈયામાં ઊતરે તો બહાર કાઢે નહિ. આજે તો દશા એવી છે કે હૈયામાંથી વાત બહાર નીકળે નહિ ત્યાં સુધી ચેન પડે નહિ. નિયમ જુઠું ન બોલવાનો હોય ?
કહેવાય છે કે મનુષ્યોમાં એક હજામની જાત એવી છે કે એના પેટમાં વાત ટકે નહિ. તમને હજામ કહેવા નથી માગતો પણ એવો દુર્ગુણ હોય તો કાઢવો જોઈએ. કોઈની વાત કરવા આવે એને પૂછો કે તને કહી કોણે ? ત્યાં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
