________________
२५
अर्थ – संसारने विषे पिता, माता ने भ्राता के० भाइ आदि ते सर्व चिंतित अर्थनी अभिलाषा पूरे त्यां लगी अभिमत के ० संमत करी माने, तथा गुणना समूहनो जाण एवो धनवंत प्राणी होय ते पण कृपणपणे करीने गुणी जनने धन देह शके नहीं, एम सर्व प्राणी पोताना स्वार्थ साधन करवाने सावधानपणे वर्त्ते छे, पण परमार्थथी वेगला वसे छे, एवा भवसुखना रसिया जे जीव तेहना स्वरूपने कहेवाने कोण समर्थ थइ शके ? ॥ १४ ॥
पणैः पाणिं गृहणात्यहहमहति स्वार्थ इह यान् त्यजत्युच्चैर्लोकस्तृणवदघृणस्तानपरथा ||
विषं स्वांते वक्त्रेऽमृतमिति च विश्वासहतिकृद्भवादित्युद्वेगो यदि न गदितैः किं तदधिकैः ॥१५॥
अर्थ – एम स्वार्थने वश थईने प्राणी चंडालनो हाथ पकडी चाले छे ! अहो इति आश्चर्य ! जे स्वार्थपणुं ते एहबुं छे. बली जे उत्तम कुलथी उपजेला तेहने तजे छे अने तरणा जेवो निर्लज्ज थईने हैयामां झेर भर्यु होय पण मोढे अमृत जेवुं मीटुं बोले छे. एवा अनेक प्रपंच स्वार्थ माटे प्राणी करे छे ने विश्वासघाती थाय छे, एवा प्राणी आ संसारमां वसे छे, ते जोईने पण आ संसारथी जेनुं मन उद्वेग पामतुं नथी तेने घणुं शुं कही १ ॥ १५ ॥
दृशां प्रांतैः कांतैः कलयति मुदं कोपकलितै
रमीभिः खिन्नः स्याद्धनधननिधीनामपि गुणी ॥