________________
प्राणीयो वादविवाद करवाने शुष्क तर्क ग्रंथ भणे छे, आजीविकाने अर्थे वैद्यक प्रमुखना ग्रंथ भणे छे; पण समता रसनी नदी एवी सिद्धांतनी जे पद्धति ते भणता नथी ॥ ४ ॥ ग्रंथपल्लव बोधेन गर्वोष्माणं च बिभ्रति ।।
तत्त्वं ते नैव गच्छंति प्रशमामृतनिझरं ॥५॥ वेषमात्रभृतोऽप्यते गृहस्थानातिशेरते ॥ न पूर्वोत्यायिनोयस्मान्नापि पश्चान्निपातिनः ॥६॥
अर्थ:-जे समता-अमृतना झरणने पाम्या नथी, ते ग्रंथना पल्लवमात्रके० खंडखंडमात्रे करीने गर्वनी गरमीने धरीनेज वर्ने छे, पण तत्वना रहस्यने पामताज नथी ॥ ५ ॥ जे साधुना वेष मात्रे करीने पोतानुं जीवितव्यपणुं सखे छे, ते पण गृहस्थतुल्यज छे, पण गृहस्थथी न्यारा नथी; जेणे आगल उच्छाह धयों नथी, जे गुण पामीने पडवाइ पण थया नथी, केमके गुण पामीने तजे ते तो पडवाइ कहेवाय; पण एतो कोइवारे पडवाइ पण थया नथी, एहवा जे छे ते तो गुणने पाम्याज नथी ॥ ६ ॥ गृहेऽनमात्रदौर्लभ्यं लभ्यंते मोदका व्रते ॥
वैराग्यस्यायमर्थो हि दुःखगर्भस्य लक्षणं ॥७॥ कुशास्त्राभ्याससंभूतंभवनैर्गुण्यदर्शनात् ॥
मोहगर्भ तु वैराग्यं मतं बालतपस्विनां ॥ ८॥ - अर्थ:-अहो घरमां तो पूरुं अन्न पण नथी मलतुं, ने दीक्षा लीधा थकी तो लाडवा मले छे, ते माटे दीक्षा लेवामां शुं दुःख
छे १ एषु जाणीने जे दीक्षा लिये छे तेनुं नाम दुःखगर्भित “वैराग्य जाणवू ॥ ७ ॥ ए रीते प्रथम दुःखगर्भित वैराग्यपणुं
