________________
अथ ध्यानस्तुत्याधिकारः यत्र गच्छति परं परिपाकं पाकशासनपदं तृणकल्पं ॥ स्वप्रकाशसुखबोधमयं तद्ध्यानमेव भवनाशि भजध्वं।।१
अर्थ:-माटे उत्कृष्ट परिपक्व ध्यान पामे थके मुनिराज ते इंद्रनी पदवीने पण तृण बराबर गणे, माटे जे थकी सुखे करी आत्माने प्रकाशकारी ज्ञान प्रगटे एवं संसारनुं नाश करनारं ध्यान सेवq ॥ १॥ आतुरैरपि जडैरपि साक्षात्
सुत्यजा हि विषया न नु रागः ॥ ध्यानवांस्तु परमद्युतिदर्शी
तृप्तिमाप्य न तमृच्छति भूयः ॥ २॥
अर्थः—कामातुर जे प्राणी तथा जड जे प्राणी ते पण प्रगटपणे विषयसुखने सुखे छांडे, पण रागदशा छांडवी दुर्घट छ; अने ध्यानवंत मुनि तो मात्र परमात्मानो ज दर्शनी छे. ते तो ध्यानमा तृप्ति पामीने फरीथी रागद्वेषने वांछे नही ॥ २॥ या निशा सकलभूतगणानां
ध्यानिनो दिनमहोत्सव एषः॥ यत्र जाग्रति च तेऽभिनिविष्टा ... ध्यानिनो भवति तत्र सुषुप्तिः ॥ ३॥
अर्थ:-सर्व प्राणीने निद्रामा जे रात्रि जाय छे ते ध्यानदशावालाने ए रात्री ते जागृत महोत्सवनो दिवस छे,