________________
अर्थ-जे नर, नारकादिक भव ते तो सर्व कर्मना पर्याय छे, पण शुद्ध साक्षी निश्चयनये आत्मपर्याय छे, अने कक्रियारूप जे स्वभाव ते काइ आत्मानो मूल स्वभाव नथी, आत्मा तो अज, अविनाशी स्वस्वभावी छ ॥ २५ ॥ केवल कर्मना जे परमाणुआ तेथी आ संसार सर्ग स्वाभाविक नथी; परंतु जीव अने पुद्गल ए बन्नेना मलवाथी ते उत्पन्न थयेल छे, अने ते बेना परस्पर विरहथी संसार सर्गनी उत्पत्ति नथी; तेमज बीजा कोइ तत्तथी पण संसारनी स्थिति संभवती नथी. एकेक उज्वलताने विषे भावथकी नव तत्वमा रहुं छे ॥ २६ ॥ श्वेतद्रव्यकृतं श्वैत्यं भित्तिभागे यथा द्वयोः ॥
भात्यनंतर्भवत्सत्यं प्रपंचोऽपि तथेक्षतां ॥ २७ ॥ यथा स्वप्नावबुद्धयोऽर्थो विबुद्धेन न दश्यते ॥ व्यवहारमतः सर्गो ज्ञानिना न तथेक्षते ॥ २८ ॥
अर्थ-जेम श्वेत द्रव्ये कीधेलु जे चित्रामण ते भीतना भागमां ( संबंधथी) शोभे, तेम अनंत भवसत्यताये ए प्रपंचने जाणवो, एटले जीव कर्मनो संबंध छूटी गया पछी संसार रहेतो नथी ॥ २७ ॥ जेम स्वप्नमां दीठेलो अर्थ जाग्या पछी देखाय नही, तेम व्यवहारे स्वर्गादिक मार्ग श्रेष्ट छे; पण नियत प्रमाणी ज्ञानी पुरुषने संसार न जणाय ॥ २८ ॥ मध्याह्ने मृगतृष्णायां पयः पूरो यदेक्ष्यते ॥
तथा संयोगजः सर्गो विवेकाख्यातिविप्लवे ॥ २९ ॥ गंधर्वनगरादीनामंबरे डम्बरो यथा ॥
तथा संयोगजः सर्वो विलासो वितथाकृतिः ॥३०॥