________________
तदेकांतेन यः कश्चिद्विरकस्यापि कुग्रहः॥ शास्त्रार्थबाधनात्सोऽयं जैनाभासस्य पापकृत् ॥३४॥ _ अर्थ-आगमना अर्थन उपनयन जे थापq ते थकी प्राज्ञ जे बुद्धिवंत तेनुं ज्ञान सर्वव्यापकपणे प्रवर्ते. कार्यादिक जे व्यवहार छे, ते तो निश्चयपणे चित्रामणनी रेखा सरिखो छे. श्रेष्ठरूप करवाने जेम आलेखन करे ते सरिखो व्यवहार छे, अने समग्ररूप करवा समान ते निश्चयनय छे ॥३३॥ ते माटे एकांत नय अंगीकार करीने प्रवर्तनारा वैराग्यवंतने पण कुग्रही कहिये, तो बीजा मात्र नाम धरावनार होय तेनी तो शी वार्ता ? एक नयवालो शास्त्रना अर्थनो बाधक जाणवो. ते जो जैनाभास छे तो पण पापकारी जाणवो ॥ ३४ ॥ उत्सर्गे चापवादेऽपि व्यवहारेऽथ निश्चये ॥
ज्ञाने कर्मणि वायं चेन्न तदा ज्ञानगर्भता ॥ ३५ ॥ स्वागमेऽन्यागमार्थानां शतस्येव परार्धके ॥
तावताप्यबुधत्वं चेन्न तदा ज्ञानगर्भता ॥ ३६॥ ___ अर्थ-उत्सर्गमार्गमां, अपवादमार्गमां, व्यवहारमार्गमां, निश्चयमार्गमां, ज्ञाननयने विषे अने क्रियानयने विषे जो कदाग्रह नथी, तो तेने ज्ञानगर्भितपणु छे अने ते ज्ञानी पण छे ॥३५॥ स्वसिद्धांतना जाणवाथी अन्य शास्त्रनुं जाणवू ते तेमां ज समाइ जाय छे. जेम परार्ध नाम उत्कृष्ट गणित (अंक) छे, तेमां सोनुं गणित (अंक)पण समाइ जाय छे, अने तेटलुं ज्ञान पामीने पण जो अज्ञानपणुं रहे तो, तेने ज्ञानगर्भिता बिलकुल नथी एम जाणवू ॥ ३६ ॥
