________________
१०८
परलोकने अर्थे एम विचित्र प्रकारनी क्रिया करावे छे, एवं कहेनारा विचारा लोकने सुखभोगथी भ्रष्ट करे छे. एम जे लोकोना चित्तने फेरवे छे, ते धूर्त गुरु जाणवा ॥ १४ ॥ त्याज्यास्तहिकाः कामाः कार्या नानागतस्पृहा ।
भस्मीभूतेषु भूतेषु वृथा प्रत्यागतिस्पृहा ॥ १५ ॥ तदेतदर्शनं मिथ्या जीवः प्रत्यक्ष एव यत् । गुणानां संशयादीनां प्रत्यक्षणाम भेदतः ॥ १६ ॥
अर्थः-माटे आ भवमां पाम्या जे सुखभोग ते तजवा नही, अने आवता भवमां सुख पामशुं एवी वांछा न करवी; केमके पंचभूतनुं पुतलु बलीने राख थशे एटले परभवनी इच्छा सर्व फोगट जशे ॥ १५ ॥ ए रीते चार्वाक दर्शन- मत कटुं, पण ए दर्शन खोटुं छे केमके प्रत्यक्षपणे संशयादिक जे गुण ते जीवने छे माटे जीव प्रत्यक्ष अभेदपणे छ । १६ ॥ न चाहं प्रत्ययादीनां शरीरस्यैव धर्माता ।
नेत्रादिग्राह्यतापत्तेनियतं गौरवादिवत् ॥१७॥ शरीस्यैव चात्मत्वे नानुभूतस्मृतिर्भवेत् । बालवादिदशाभेदात्तस्यैकस्यानवस्थितेः ॥१८॥
अर्थ:-जेम कोई आदर आपे ते पण आत्मा छे, तेम अहंकारादिक प्रत्यय जे छे ते आत्मा छे. ते काई शरीरनो धर्म नथी. अहंकारादि नेत्रमा जणाय छे ते देखवारूप छे ॥ १७ ॥ शरीरने जो आत्मा कहिये तो आत्मा जड थयो ते वारे पूर्वनी अनुभवेली वात आत्मा विना कोने सांभरे छे ? शरीरने तो सांभरतुं नथी, अने बाल, यौवन तथा वृद्ध इत्यादिक जे शरीरनी
