________________
अर्थः-बीजो ज्ञानयोग तेहने कहिये, जे तप शुद्धिपणे आत्माने विषे रति पामे, ते एक लक्षण अने इंद्रियोना विषयथी दूर रहे, ते बीजं, एवां लक्षणे युक्त जे योग तेने पामेलो पुरुष ते मोक्षसुखने साधे ॥ ५॥ एक आत्मज्ञानयोगना ज्ञानमा बीजो प्रतिबंध नथी, अने जे कर्मथी मोक्षमा जतां वार लागे ते शुभ कर्म पण नथी ॥ ६॥ न ह्यप्रमत्तसाधूनां क्रियाप्यावश्यकादिका ।।
नियता ध्यानशुद्धत्वाद्यदन्यैरप्यदः स्मृतं ॥७॥ यस्त्वात्मरतिरेव स्यादात्मतृप्तश्च मानवः ॥ आत्मन्येव च संतुष्टस्तस्य कार्य न विद्यते ॥ ८॥
अर्थः-अप्रमत्तसाधुने आवश्यक प्रमुख जे क्रिया तेने पण करवाने विषे प्रतिबंध नथी, केमके तेने ध्यानरूप शुद्धि छ; माटे ॥ ७ ॥ वलि अन्य दर्शनमां पण श्रीकृष्ण कहे छे के हे अर्जुन ! जे आत्मसुखमां तृप्त छे तेने आत्माने विषे ज रति छे, अने संतोष छे. जे आत्म सुखमां संतुष्ट छे, एवो जे जीव तेने कांई पण कर्तव्य नथी ॥८॥ नैवं तस्य कृतेनार्थो नाकृतेनेह कश्चन ॥
न चास्य सर्वभूतेषु कश्चिदर्थव्यपाश्रयः ॥९॥ अवकाशो निषिद्धोऽस्मिन्नरत्यानंदयोरपि ॥ ध्यानावष्टंभतः क्वास्तु तत्क्रियाणां विकल्पनं ॥१०॥
अर्थः ते प्राणीने कार्य करवे अर्थ नथी, तेमज न करवाथी खोट पण नथी; तेने सर्व भूतने विषे कांई प्रयोजन नथी ॥ ९॥ए ठेकाणे अरतिनो अने आनंदनो अवकाश नथी, केमके ध्याननी स्थिरताथी ते क्रियानो विकल्प पण केम होय १ ॥ १० ॥