________________
५५
अर्थ : — जेम विकस्वर थतां जे कमल तेना स्वाद सुगंध
-
युक्त रसे मन थया एवा जे भ्रमर ते निरस कुसुम उपर रति पामे नहीं, तेम अध्यात्मरूप अमृतरसना भोगी जे प्राणी तेने बीजा शर्करादिक मधुररसनी अधीरजता उपजती नथी; गृधतापथुं करे नहीं ॥ ११ ॥ विषमायतिभिर्नु किं रसैः स्फुटमापातसुखैर्विकारिभिः नवमे नवमे रसे मनो यदि मग्नं सतताविकारिणि । १२ । अर्थ :- जे आगल कडवा विपाक आपे एवा मधुररसे शुं सारुं ? वली प्रगटपणे राज्यरुद्धि, स्त्री विषयादिक सुख पाम्या अने ते पाछां जतां रहे तेथी विक्रिया प्रगटे तो तेवां सुखथी शुं सारुं ? जो सदाय अधिकारी एवो पूर्ण नवमो जे शांतरस तेने विषे मनमग्न छे; तो पूर्वे का एवा रसे शुं फायदो थाय ? अर्थात् कांइज नहीं ॥ १२ ॥
मधुरं रसमाप्य नि:पतेद्रसनातो रसलोभिनां जलं ॥ परिभाव्य विपाकसाध्वसं विरतानां तु ततो दृशोर्जलं १३
अर्थ :- एक अचरज जुवो, के रसना लालची जे प्राणी ते मधुर रसने जोइने अथवा खाधानी वात सांभलीने कहे छे के मारा मुखमां पाणी भराय छे एटले जीभथी पाणी पडे छे, अने सर्वविरति जे मुनिराज ते मांसादिक मधुररस खाधे आगल माठा विपाक आवशे, तेना भयने विचारी बेड आंखे पाणी आणे छे, एटले आंखमांथी आंसु पाडे छे ॥ १३ ॥
इह ये गुणपुष्पपूरिते धृतिपत्नीमुपगुह्य शेरते ॥ विमले सु विकल्प तल्पके के बहि: स्पर्शरता भवंतु ते १४