________________
समताधिकारः त्यक्तायां ममतायां च समता प्रथते स्वतः ॥
स्फटिके गलितोपाधौ यथा निर्मलतागुणः ॥१॥ प्रियाप्रियत्वयोथैर्व्यवहारस्य कल्पना ॥ निश्चयात्तद् व्युदासेन स्तमित्यं समतोच्यते ॥२॥
अर्थ-हवे समता आववानो अधिकार कहे छे. जेम स्फटिकने विषे उपाधिपणुं टले, तेवारे निर्मलतापणुं वधे छे, तेम जेबारे ममतानो त्याग थाय तेवारे पोतानी मेलेज समता विस्तरे. ॥ १ ॥ संसारने विषे पोताने अर्थे कोइ काम पडे तेवारे एम जाणे जे आ माहरो वहालो छे अने आ दुश्मन छे, पण ए सर्व व्यवहार कल्पना छे निश्चयथकी तो ते व्यवहारनाशे करी मध्यस्थपणुं पामे; तेवारेज समतावंत कहेवाय ॥ २ ॥ तेष्वेव द्विषतः पुंसस्तेष्वेवार्थेषु रज्यतः ॥
निश्चयाकिचिदिष्टं वाऽनिष्टं वा नैव विद्यते ॥३॥ एकस्य विषयो यः स्यात्स्वाभिप्रायेण पुष्टितः॥
अन्यस्य द्वेष्यतामेति स एव मतिभेदतः ॥ ४॥ ___ अर्थ-व्यवहार कल्पनावालो तो जेने विषे द्वेष लावे तेनेज विषे पोताना अर्थ साधने करी राजी थाय; पण जो निश्चयथकी विचारे तो एमां कांइ इष्ट नथी, तेम अनिष्ट पण नथी. ॥३॥ एक विषय जे एक कार्य छे ते एक जणने पोतानी रुचिये पुष्टकारी छे अने बीजाने तेथीज द्वेष उपजे छे. ए मति-कल्पनाना भेद छे एम जाणवू ॥ ४ ॥
