________________
स्वान्यपर्यायसंश्लेषात् सूत्रेऽप्येवं निदर्शितं ॥ ...
सर्वमेकं विदन्वेद सर्व ज्ञानं तथैककं ॥ २९॥ आसत्तिपाटवाभ्यास स्वकार्यादिभिराश्रयन् ॥ पर्यायमेकमप्यर्थ वेत्ति भावाद् बुद्धोऽखिलं ॥३०॥
अर्थ-स्वपर्याय अने परपर्यायना संबंधथी सूत्रने विषे पण एम देखाडयुं छे के सपलं एकताभावे जाणतां, " एगेआया, " इत्यादिक संघलुं ज्ञान ते संग्रहनये करी एकज छे ॥ २९ ॥ माटे चित्तनी आसक्तिये अने बुद्धिनी पाटवताये अभ्यास करवाथी पोताना कार्यपणादिकने आश्रयतां थकां पर्यायना एक अर्थने जाणीने पण बुद्ध जे पंडित ते सर्व भावने जाणे " जे एगं जाणइ से सर्व जाणइ " इति वचनात् ॥ ३० ॥ अंतरा केवलज्ञान प्रतिव्यक्तितर्न यद्यपि ॥
कापि ग्रहणमेकांशद्वारं चातिप्रसक्तिमत् ॥ ३१ ॥ अनेकांतागमश्रद्धा तथाप्यस्खलिता सदा ॥
सम्यग्दृशस्तयैव स्यात् संपूर्णार्थविवेचनं ॥३२॥ ___ अर्थ-यद्यपि केवलज्ञानने विषे तो काइ पण प्रतिव्यक्ति नथी, तोपण कोई ठेकाणे एक अंशनुज ग्रहण कर्यु छ, ने कोइ स्थानके सर्वांश ग्रहण कीधो छ । ३१ ।। तो पण अनेकांत आगमनी श्रद्धा ते अस्खलितपणे सदा प्रवर्ते छे, माटे अनेकांतपणुं अंगीकार करतां ज सम्यक्त्व छे तथा उत्सर्ग, अपवाद, निश्चयव्यवहार तेना संपूर्ण अर्थनो निश्चय थाय छे ॥ ३२ ॥ आगमार्थोपनयनाद ज्ञानं प्राज्ञस्य सर्वगं ॥ कार्यादेर्व्यवहारस्तु नियतोल्लेखशेखरः ॥ ३३ ॥
