________________
बहिर्निवृत्तिमात्रं स्याचारित्र्याव्यवहारिकात् ॥ :
अंतःप्रवृत्तिसारं तु सम्यक्प्रज्ञानमेव हि ॥ २१ ॥ एकांतेन हि षट्कायश्रद्धानेऽपि न शुद्धता ।। संपूर्णपर्ययालाभाद् यन्न याथात्म्यनिश्चयः ।। २२॥
अर्थः-धन, कण, कंचन, कामिनी प्रमुख बाह्य वस्तुनो जे त्यागी थाय, ए व्यवहार चारित्रना पालवाथी ते प्राणी व्यवहार दृष्टियेंज चाले छे अने जेने सम्यक्त्व सहित ज्ञाननी प्रवृत्ति होय, तेहनेज अंतरंग प्रवृत्तिनो सार कहिये ॥ २१ ॥ समस्त नयनी वासना रहित थका एकांते छकायनी रक्षानी श्रद्धा करता थका सम्यक्त्वनी शुद्धता न कहेवाय, पण संपूर्ण नयनो अपेक्षाये द्रव्यार्थिक पर्यायार्थिक नयना. लाभ विना यथार्थपणानो लाभ नही ज थाय, माटे शुद्ध नयनी अपेक्षाये वर्तवू ॥ २२ ॥ यावंतः पर्यया वाचां यावंतश्चार्थपर्ययाः ॥
सांप्रतानागतातोतास्तावद्व्यं किलैककं ॥ २३ ॥ स्यात्सर्वमयमित्येवं युक्तं स्वपरपर्ययैः ।।
अनुवृत्तिकृतं स्वत्वं परत्वं व्यतिरेकजं ॥ २४ ॥ ____अर्थ-जेम जगतमा वर्तमान, अनागत तथा अतीतकालना जेटला शब्द पर्याय वचनना छे, तथा पदार्थना जेटला अर्थपर्याय छे, ते सर्व पर्याय निश्चैथी एकज द्रव्य छे ॥ २३ ।। जे सत्व के० पदार्थ ते सर्वस्त्र परपर्यायमयी होय ते आवी. रीते जे अनुवृत्ति सहजचारी गुणपणे स्वत्वं के० स्वपणुं जाणवू अने परपणुं ते व्यतिरेकपणे करी जाणवू ॥ २४॥
