________________
वैराग्यभेदाधिकार
तद्वैराग्यं स्मृतं दुःखमोहज्ञानान्वयात्रिधा ॥ तत्राद्यं विषयाप्राप्तेः संसारोद्वेगलक्षणं ॥ १ ॥ अत्रांगमनसोः खेदो ज्ञानमव्यापकं न यत् ॥ निजाभीप्सितलाभे च विनिपातोऽपि जायते ॥ २ ॥
अर्थः- ते वैराग्य त्रण प्रकारनो छे. दुःखगर्भित, मोहगर्मित अने ज्ञानगर्भित. तेमां प्रथम कह्यो ते विषयादिकने न पामबाथकी संसारथी उद्वेग पामवानुं लक्षण छे, माटे तेहने दुःखगर्भित वैराग्य कहिये ॥ १ ॥ देह संबंधी, मन संबंधी जे खेद तेथी उपज्युं जे ज्ञान ते अव्यापक के० वृद्धिकारी न थाय, आत्मानी पुष्टिकर्त्ता न थाय; केमके ते प्राणी पोताने अभिलाष करवा योग्य धनादिक वस्तुने पामीने तापसादिपशुं छोडीने पाहुं गृहस्थपणं अंगीकार करे ।। २ ।।
दुःखाद्विरक्ताः प्रागेवेच्छति प्रत्यागतेः पदं ॥
अधीरा इव संग्रामे प्रविशतो वनादिकं ॥ ३ ॥ शुष्कतर्कादिकं किंचिद्वैद्यकादिकमप्यहो ॥
•
पठति ते शमनदीं न तु सिद्धांतपद्धतिं ॥ ४॥ अर्थ :- दुःखथकी जे वैराग्य पामे छे ते तो प्रथमथी ज "पाछा गृहस्थावासनी इच्छा करे छे, जे दुःख टले तो घरे जइये, जेम अधीर पुरुष जे कायर ते संग्रामने विषे जतोथको arati मराइ बेसवानी इच्छा करे छे, तेहनी परें ॥ ३ ॥