________________
000 विशेषशतकम् -
• १२५ 'उच्यते' तपागच्छीयश्रीधर्मकी[पाध्यायः श्रीसङ्घाचारग्रन्थे- बारस जोयणमुसभे इत्यादि- गाथेयमसाम्प्रदायिका इति लिखितत्वात्, तदर्थिना च सङ्घाचारग्रन्थो विलोकनीयः, पुनरपि समवसरणस्तोत्रावचूरावपि'बारस जोयणत्ति' गाथायाः पारम्पर्यं न ज्ञायते, इति लिखितमस्ति । ततः श्रीआवश्यकनियुक्त्यादौ समवसरणस्य योजनप्रमाणोक्तित्वात् । 'बारसजोअणमुसभे' इत्यादि गाथाया महत्प्रमाणीभूतशास्त्रेषु अनुक्तत्वात्, श्रीआदिनाथसमवसरणस्य नामग्राहं श्रीहेमाचार्यकृतश्रीआदिनाथचरित्रे योजनमात्रस्य प्रतिपादितत्वात् । सङ्घाचारग्रन्थे एतद् गाथाया असाम्प्रदायिकत्वेन लिखितत्वात् च इयं गाथा अप्रमाणीभूता एव सम्भाव्यते, पुनः क्वापि ग्रन्थे पूर्वसूरिभिः प्रमाणीकृता भवति तदा दृश्यते इति 'बारस
-विशेषोपनिषदભાગમાં લખ્યું છે કે – ‘બાર યોજન પ્રમાણ 8ષભદેવનું’ ઈત્યાદિ જે આ ગાથા છે તે અસાંપ્રદાયિક છે. ગુરુપરંપરાથી આવેલી નથી. (सम्प्रदायो गुरुक्रमः - हैम) ने मा विषयमा onergहोय, तमो સંઘાચાર ગ્રંથ જોવો.
વળી સમવસરણસ્તોત્રની અવચૂરિમાં પણ લખ્યું છે, કે ૧૨ યોજન વગેરે જે ગાથા છે, તે પરંપરાથી આવેલી હોય, એવું જણાતું નથી.
ઉપરોક્ત સર્વ કારણોથી આ ગાથા અપ્રમાણ હોય, એવું જ સંભવે છે. જો આ ગાથાને પૂર્વાચાર્યોએ કોઈ પણ ગ્રંથમાં પ્રમાણભૂત માની હોત, તો દેખાત. પણ કોઈ ગ્રંથમાં આ ગાથા દેખાતી નથી. માત્ર છૂટક પત્ર માં જ મળે છે. માટે ‘બાર યોજન ઋષભદેવનું’ આ गाथा मप्रभा छे, मे वियार 5खो. |१||
(૫૨) પ્રશ્ન :- કેટલાક એમ કહે છે કે વીંધેલા મોતીઓ પાસુક છે અને વીંધેલા ન હોય તે સચિત્ત છે. આ વાત સાચી છે કે ખોટી ?
ઉત્તર :- મોતીઓ વીંધેલા હોય કે ન હોય, પણ પોતાના સ્થાનથી વિત થાય - છીપ વગેરેમાંથી નીકળી જાય તે સર્વ
१२६
विशेषोपनिषद्००० जोयणमुसभे' इयं गाथाऽप्रमाणमिति विचारः ।।५१।।
ननु- केचिद् वदन्ति विद्धमुक्ताफलानि प्रासुकानि अविद्धानि तु सचित्तानीति । तत्सत्यं तदितरद् वा ? 'उच्यते' मुक्ताफलानि विद्धानि अविद्धानि च स्वस्थानच्युतानि सर्वाणि अपि प्रासुकान्येव । एवं मणिसुवर्णरत्नशङ्खप्रवालादीनि अपि । यदुक्तं श्रीअनुयोगद्वारसूत्रवृत्त्योस्तथाहि“से किं तं लोइए ? लोइए तिविहे पण्णत्ते, तं जहा-सचित्ते १ अचित्ते २ मीसए ३, से किं तं सचित्ते, सचित्ते तिविहे पण्णत्ते तं जहा दुपयाणं १ चउप्पयाणं २ अपयाणं ३ दुपयाणं दासाणं दासीणं १ चउप्पयाणं आसाणं हत्थीणं २ अपयाणं अंबाणं अंबाडगाणं आए से तं सचित्ते, ३ से किं तं अचित्ते, सुवण्णरययमणिमुत्तियसंखं सिलप्पवालरत्तरयणाईणि। से तं लोइए आए इति।" व्याख्या- ‘से किं तं आए इत्यादि,' आयः प्राप्तिाभ इत्यनर्थान्तरम्
- विशेषोपनिषदપ્રાસુક જ છે. એ જ રીતે મણિ, સુવર્ણ, રત્ન, શંખ, પ્રવાલ વગેરેની બાબતમાં પણ સમજવું. શ્રી અનુયોગદ્વારસૂત્રવૃત્તિમાં કહ્યું છે – तौss |? तौss | प्रारर्नु छे. ते मा प्रमाणे - (१) सचित्त (२) मथित (3) मिश्र5. सथित शुंछ ? सथित । प्रकारच्छे .(१) द्विपEk (२) यतुष्पED (3) मपहन. (१) द्विपE- सोनु मने सीनु. (२) यतुष्पहोर्नु घोsij, हाथीनुं (3) मपEk - मांजा, मामला वगेरेनो नाम थाय (?) मारी सथित 5ढुं.
मथित Vछ ? सुवा, १d, मदिरा, मोती, शंग, शिला, प्रवाल, 25d रत्नो बगैरे. मा alls माय (बाम) 5ो.
व्याण्या :- माय शूछे ? त्याहि. माय-प्राप्ति-साम मा
