Shubh Sangraha Part 02

Author(s): Bhikshu Akhandanand
Publisher: Sastu Sahityavardhak Karyalay

Page 480

૫૨
અછૂત-નારી કી દુર્દશા
સમણુ કર દેતી હૈ.. તમારે કહને કા અભિપ્રાય યહ હૈ કિ પુરુષોં કે અત્યાચાર ઔર અનાચાર કે નિરંતર પરિપીડન સે ઉદ્દભ્રાન્ત હેાકર વે અપને શુદ્ધ, દિવ્ય, પ્રકૃત સ્વરૂપ કે વિસ્તૃત કર દેતી હૈ; ઔર અજ્ઞાન તથા અવિવેક કે કારણુ અપની સમુવલ મણિ કો ગવા ઐતી હૈ; ઔર પીછે મણિ–વિહીન મણિધર કે સમાન વ્યાકુલ હેાકર-વ્યથિત હેાકર, આજન્મ-વ્યાપિની ગ્લાનિજ્વાલા મેં તિલ-તિલ કરકે જલા કરતી હૈ.
યહ કહતે હુયે હ્રદય વિદી હાતા હૈ; એવ લજ્જા સે હમારા શિર વિનમ્ર હા જાતા હૈ કિ અદ્ભુત ઔર શૂદ્ર જાતિ કી દેવિયાં કા પથ-ભ્રષ્ટ કરને મેં દ્વિજાતિ કે પુરુષપુંગવાં કા ભી બહુત-કુછ હાથ રહતા હૈ. જૈસા કિ હમ ઉપર કહે ચૂકે હૈં કિ પાપ કે લેભન ઔર પુરુષ ં કે કપટ-વ્યાપારે સે ઉભ્રાન્ત હૈાકર અનેક અછૂત જાતિ કી સ્ત્રિયાં અપના સમુવલ રત્ન ખે ખેતી હૈ'. રિદ્રતા કે દારુણ ઉત્પીડન સે એવં પુરુષાં કી કમાઇ કે પર્યાપ્ત ન હોને સે અછૂત તિ તથા દ્રાં કી દેવિયાં કા ભી ઘર કી મર્યાદા સે બાહર નિકાલ કર પરિશ્રમ-સાધ્ય ક કૈા કરના પડતા હૈ-ઉન્હેં ભી ગૃહસ્થી કે નિર્વાહ કે લિયે બાર, વિશ્વ કે કપટપૂર્ણ એવં પાપપૂર્ણ કાલાહલ મેં કામ કરના પડતા હૈ; ઔર ઉસ સમય ઉનકી નિસહાય, નિર્ધન અવસ્થા સે અનુચિત લાભ ઉડા કર ઉન્હેં પતન કે ગંભીર અધકારપૂર્ણ ગğર મેં ટકેલને કે લિયે પાપ ઔર શૈતાન-દેતાં નાના પ્રકાર કે કપટ-કૈાશલેાં કા અનુષ્ઠાન કરતે હૈ; ઔર ઉન્હે પ્રભુધ્ધ કરકે પાપ કે પાશ મેં આખદ્ કરકે ઉનકા સર્વનાશ કર ડાલતે હૈ'; ઔર શૈતાન ઔર પાપ કે કૃતિમાન સ્વરૂપ અને કર, ત્રિપુડધારી બ્રાહ્મણ, ઔર ગલમુધારી ક્ષત્રિય, એવં થેધારી વૈશ્ય અપની કામ-વાસના છી પ્રજવલિત જ્વાલા મેં ઇન નિસહાય અબલાઅે કી આહુતિ પ્રદાન કરતે હૈં. કાઇ ધાર્મિક ગ્રંથાં કે અશુદ્ધ એવ' અસત્ય વચનાં કા અપને કપટ-હારયમય મુખ સે ઉચ્ચારણ કરકે ઉન અખલાએ કા બ્રાહ્મગુરુ કે શ્રીચરણાં મેં તન, મન, ધન સમપર્ણ કરને કે લિયે આદેશ એવ' ઉપદેશ દેતે હૈ; ઔર ઉન અજ્ઞાનાંધકાર મે પડી હુઇ રમિયાં કા સ્વર્ગલાલ કી આશા દિલા કર નર્ક-પથ પર લે જાતે હૈં. કા-કાઇ ગલમુ૰ધારી એવં લગ્રાહી ખીરાગ્રગણ્ય સધ્યા કે ધનીભૂત હેતે હુયે અંધકાર મેં, દિનભર કે કઠિન પરિશ્રમ કે ઉપરાંત ઘર કા લૌટતી હુઈ અદ્ભુત દેવી પર બન-પ્રાંત કા તિમિરાવૃતા સીમા મેં આક્રમણ કરતે હૈ'; ઔર ઉસકે સતીત્વ કા વિનષ્ટ કરકે અપને ક્ષત્રિયત્વ, વીરત્વ એવ' અપને વંશ-ગૌરવ કી ડગ મારને મેં રત્તીભર સાચ નહીં કરતે હૈં; ઔર ઇસી ભાંતિ અપને ધોં મેં આનેવાલી અદ્ભૂત પિસનહારિયાં એવ મજદૂરતિયાં કા પૈસે કા, ધુલી ધેાતી કા, ચાંદી કે કડાં કા ઔર કભી કભી સાને કી અંગૂઠી કા પ્રક્ષેાલન દેકર, તુલસી-માલા કા ધારણ કરનેવાલે એવ મરતક પર શ્રી-ચિત્ કા અ ંકિત કરનેવાલે થેાંધારી ભક્ત વૈશ્ય ઉન્હેં –ઉન અછૂત તથા પ્રજાતિ મે ઉત્પન્ન હાનેવાલી ભગવતી કી અંશભૂતા લલનાએ કૈં અપની પંકશાયિની અનાતે સમય રત્તીભર અનુતાપ ક! અનુભવ નહીં કરતે હૈ. ઇસ પ્રકાર જો દ્વિજ-દેવતા, જે ક્ષત્રિય-કુલ-કમલદિવાકર ઠાકુર સાહબ, જો વૈશ્ય-વશ-ગૌરવ સેઠજી અછૂતાં કે સસ્પ એવ' સંસગ મેં મૂર્તિમાન કાલુષ્ય ઔર શૈતાન કા નિવાસ માનતે હૈં, વે હી ઉન જાતિયાં કી નિોઁધ નિસહાય નારિયાં કા અપને પ ́ક કી અક-ષિયની બના કર પરિભ્રષ્ટ કરને મે પૂ-જન્મ કે પરમ પુણ્યાં કા પુંજીકૃત પ્રસાદ માનતે હૈ...! પાપ કી યહ કૈસી વિડમ્બના હૈ ? કપટ કા યહ કૈસા કલુષિત કાંડ હું ? કલિકાલ કા યહ કૈસા પ્રવચનામય વ્યાપાર હૈ ?
ઇસ પ્રકાર અદ્ભૂત એવં દ્ર-નારિયાં કી દારણ દુર્દશા કા ભીષણ એવં વ્યથામયી બનાને મે' દ્વિજાતિ મેં ઉત્પન્ન હૈાનેવાલે અનેક ભડ પુરુષ સદા તત્પર રહતે હૈં'; ઔર હિંદુન્નતિ કી આંખાં મેં ધૂલ ડાલ કર, સમાજ કે અપને ખાદ્ય આડમ્બરેાં સે ધાબના કર એવ દેશ કે અપની કપટ-લીલા કે દ્વારા મૂર્ખ બનાકર યહ તિલકધારી બ્રાહ્મણ, ઉંચી મૂછવાલે ક્ષત્રિય, એવં ખડી થૈદવાલે વૈશ્ય અપની કામ-વાસનાકી પ્રખર જ્વાલા મેં ઈન નિરીહ, નિષેધ, નિસહાય અબલાએ કી નિષ્ઠુરતાપૂર્વક આહુતિ દેતે હૈં; પરંતુ હમારે કહને કા યહ અભિપ્રાય નહીં હૈ કિ સભી બ્રાહ્મણ, સભી વૈસ્ય, સભી ક્ષત્રિય ઐસા કરતે હૈ. હમારે કથન કા ઐસા અ કરના અન કરના હૈગા. હમારા અભિપ્રાય ઉન્હી લેગોં સે હૈ, જો અપને બ્રાહ્મણત્વ કી રીંગ મારતે ફિરતે હૈ, અપને ક્ષત્રિયત્વ કા રાગ ગાતે કરતે હૈં ઔર અપને વૈશ્યત્વ કી પુગ્ગી પીટતે