Shubh Sangraha Part 02

Author(s): Bhikshu Akhandanand
Publisher: Sastu Sahityavardhak Karyalay

Page 479

અછૂત-નારી કી દુર્દશા
૫૧
વિદ્યા, બુદ્ધિ એવં વિવેક કી બિમલ યેતિ કી મોંગલમયી સીમા સે એક ખાર હી બહિષ્કૃત કર દિયા હૈ. અસ્તુ.
હમારે કહને કા સાર યતુ હૈ કિ વ્યભિચાર કી દારુણ પ્રવૃત્તિ કા મૂલ ઉદ્ગમ રમણી કે પ્રતિ અપમાન એવ' અનાદર કી દુષ્ટ ભાવના ! ઇસીલિયે વહ ભયંકર માનસિક વ્યાધિ હૈં, જો અપની વિષમયી જવાલા સે દૂસરે સમરત માનસિક ગુણાં કેા ભસ્મસાત કર દેતી હૈ. પતિહાસ ઇસ બાત કા સાક્ષી હૈ કિ ઇસ દારુણ વ્યાધિ સે અક્રાન્ત હેાકર અનેક સભ્ય એવં સમૃદ્ જાતિયાં અપના પાર્થિવ અસ્તિત્વ તક ખેા બેઠી. કહાં હૈ આજ વહ વૈભવશાલિની રામન-જાતિ, જીસકી વિજય કે જયજયકાર સે એક દિન નિખિલ ગગન-મંડળ મુખિરત હૈાતા થા? કહાં હૈ વહ દુર્દડ યવન-જાતિ જીસકે હુ કારનાદ સે ઉદધિ-મેખલા-મેદિની પ્રકશ્વિત હેાતી થી ? આજ ઇતિહાસ કે પૃષ્ઠાં મેં ઉનકી સ્મૃતિ-માત્ર ઉસ અતીત યુગ કી કહાની આંખાં મેં આંસૂ ભર કર કહ રહી હૈ. ઇસી રમણી કે અનાદર-રૂપી મહાપાપ કે અનુષ્તાન સે ત્રિભુવન-વિજયી રાવણ કુલસહિત નષ્ટ હૈ। ગયા ! દ્રૌપદી કે અપમાન કી અગ્નિ મેં મહાપ્રતાપી પુરુ-વંશ ભમ્મસાત હૈ। ગયા. જબ જ્ઞાનસમ્પન્ન, અલસમ્પન્ન, શક્તિસમ્પન્ન જાતિયાં વ્યભિચાર કી વિષમયી જ્વાલા મેં પતિત હાકર વિનષ્ટ હૈ। ગઈ, તબ અજ્ઞાન ઔર અધકાર સે આવૃત પથપર ચલનેવાલી શૂદ્ર ઔર અદ્ભૂત જાતિયાં તેા ઔર ભી જલ્દી ઇસ દારુણ જવાલા મેં જલ કર ધૂલિ હેા જાયગી.
ઇસીલિએ યહ આવશ્યક હૈ કિ અછૂત જાતિયાં મેં ભી ઇસ નિત્ય સત્ય કા પ્રચાર કિયા જાય કિ રમણી જગન્માતા કી પ્રતિમા હૈ, ઔર ઉસકા અપમાન કરના, ઉસે અપની કલુષિત પ્રવૃત્તિ કી શાંતિ કા સાધન બનાના, ઉસકી નિલતા, નિમ્મુહિતા એવં નિસહાયતા સે અનુચિત લાભ ઉઠા કર ઉસે વ્યભિચાર-પથ પર ધસીટના એકાંત અનુચિત હૈ, ભયંકર પાપ હૈ-બ્રહ્મહત્યા સે ભી ખઢ કર ધાર જધન્ય પાપ હૈ. ઉન્હેં યહ ખતાના હેાગા કિ અપની મા-બેટી કી, અહિન એવં માતા કી રક્ષા કે લિયે પ્રાણ દેદેના ઉનકા શાશ્વત ધર્મ હૈ; ઉનકે સતીત્વ રક્ત કી રક્ષા કે લિયે, ઉનકે ચરિત્રકી પવિત્રતા કે અક્ષુણ રખને કે લિયે ઉન્હેં અપને હ્રદય કે શેષ બિંદુ ભી સમર્પણ કર દેને મે' સકાચ નહીં હૈાના ચાહિયે; માનવ–ધ કા યહ સર્વોચ્ચ આદેશ હૈ !
અછૂત-નારી કી દુર્દશા
( ચાંદ પ્રેમે ૧૯૨૭ ના અંકમાંથી ઉદ્ધૃત )
જૈસા કિ હમ ઉપર કડ઼ ચૂકે હૈ, યહ વ્યભિચાર કી પ્રવૃત્તિ રમણી કે પ્રતિ અપમાન ઔર અનાદર કી ભાવના સે સમુત્પન્ન હેાતી હૈ; પર પુરુષોં કી ઇસ જધન્ય ભાવના કા પરિણામ યહ હાતા હૈ ઉસકે દૂષિત વાયુમંડળ મેં નિર`તર રહને કે કારણ સ્રિયાં ભી અપને પ્રકૃત-સ્વરૂપ કા વિસ્તૃત કર બહતી હૈ; ઔર ધીરે-ધીરે અજ્ઞાન ઔર અંધકાર કી વૃદ્ધિ કે સાથે-સાથે અત્યાચાર ઔર અનાચાર કે બીભત્સ તાંડવ કે સાથ-સાથ વે ભી યહ બાત ભૂલ જાતી હૈ કિ ઉનકા સતીત્વ, ઉનકા ગૌરવ, ઉનકા ચરિત્ર, ઉનકી મહિમા, ઉનકી મહનીયતા-યહ સત્ર પુરુષમાં કે આમેાદ, કામ-ક્રીડા એવં વિલાસ-વાસના કે વિષય નહીં હૈ. શતાબ્દિયાં કે અત્યાચાર, અનાચાર એવ. દુરાચાર કે નિરંતર સમિલિત પ્રહાર સે ઉનકી આત્મજ્ગ્યાતિ એવં વિવેક-શક્તિ નષ્ટપ્રાય હે જાતી હૈ; ઔર વે પુરુષોં કે પ્રલેાભનાં મેં પાપ કે કપટવ્યાપારેાં મેં ઉચ્છખલ-વાસના કે ઉન્માદ એવ` વિકાર કે વિપુલ મદ મેં પથ-ભ્રષ્ટ હેાકર પતિત હૈ। જાતી હૈ. વે સ્વયં હી અત્યાચારી કે અત્યાચાર મે... ચેગ દેને કા ખાધ્ય હાતી હૈ; વે. સ્વયં ખલિ–વેદી પર અધિક કી કૃપાણુ કે નીચે અપની કામલ ગન રખ દેતી હૈ. આજ અછૂત જાતિ કી દૈવિયેાં કી ભી યહી દારુણ દશા હા રહી હૈ-સતીત્વ કી વાસ્તવિક મર્યાદા કા અજ્ઞાન ઔર ઉત્ક્રાન્તિ કે કારણ વિસ્તૃત કરકે વે કભી-કભી ધેાકે સે અપને ઉજ્જવલ સર્વસ્વ કા સ્વતઃ હી નરક કે ગર મેં ધક્કા દે દેતી હૈ..
પર હમ યહ કહને કા પાપ નહીં કર રહે હૈં કિ સમસ્ત અછૂત દેવિયાં ઇસી ભયંકર સ– ક્રામક વ્યાધિ સે ચરત હા રહી હૈ; ન હમારે કહને કા યહ તાત્પ હૈ કિ વે અપને પવિત્ર સતીત્વ કે સાધારણ પદાર્થ સમઝ કર ઉસે લીલામાત્ર સે પુરુષોં કી કામ-વાસના કે ચરણાં મેં