________________
૫૮૦
અછૂત ઔર વ્યભિચાર : અછૂત ઔર વ્યભિચાર
( “ચાંદી–મે ૧૯૨૭ ના અંકમાંથી ઉદ્ધત ). દિજાતિ કે સમાન હી શક ઔર અછૂત જાતિય મેં ભી રમણી કા સ્થાન હેય ઔર નિકૃષ્ટ હૈ. યદ્યપિ શક ઔર અછૂત જાતિય કી અનેક નાયિાં અપને પુરુષ હી કે સમાન બહિર નિકલ કર પરિશ્રમ-સાધ્ય કર્મો કે દ્વારા પૈસા પૈદા કરતી હૈ, ઔર ઇસ પ્રકાર ગૃહસ્થી કે સંચાલન મેં પર્યાપ્ત સહાયતા પ્રદાન કરતી હૈ, પર તે ભી ઉનકી પરતંત્ર સ્થિતિ પર ઇસકા રસ્તીભર પ્રભાવ નહીં પડતા હૈ, ઔર ઉન્હેં અપની ઉચ્ચ-જાતિ કી બહિને કે સમાન હી પુરુષ કી પરિચારિકા એવં નિત્ય આજ્ઞાનુકારિણી બનકર અપના જીવન વ્યતીત કરવા પડતા હૈ. સિદ્ધાન્તરૂપ સે ચાહે યહ બુરા ન ભી હો; પર વર્તમાન કાલ મેં સ્ત્રિય કી દારુણ દુર્દશા કા એક મૂલકારણ યહ ભી હૈ કિ ઉન્હે બાત–બાત મેં પુરુષ કી મુખાપેક્ષિણ બનના હોતા હૈ, ઔર ઊંચિત એવું અનુચિત સભી વિષયાં મેં પુરુષ કે અપના નિત્ય જ્ઞાનવાને પથપ્રદર્શક માન કર, સંસાર કે જટિલ માર્ગ પર ચલના પડતા હૈ. પુરુષ પ્રાકૃતિક રૂપ સે બલ ઔર વીર્ય કો પ્રધાન કેનદ્ર હૈ, ઇસલિએ યદિ વહ રમણી જાતિ કા રક્ષક તથા નેતા બન કર ઉસે વિશ્વ કે જટિલ એવું કંટકકર્ણ માર્ગ પર અપને તવાવધાન મેં લેકર ચલે, તો ઇસમેં ન તો કુછ હાનિ હૈ, ઔર ન આશ્ચર્ય; પર સ્ત્રિય કી ઇસ પરવશતા ઔર ઉનકી સ્વાભાવિક નિર્બળતા એવં ભીરુતા સે અનુચિત લાભ ઉઠા કર પુરુષ ને ઉસે અપની કામ-ક્રીડા કા સાધન એવં અપને ઉછંખલ ઉન્માદ કી શાન્તિ કા ઉપાય બના દિયા છે. જે બાત ઉરચ જાતિ કે પુરુષો ને કી, વહી બાત અછત તથા થઇ જાતિ કે પુએ ને ભી માન લી. અછત જાતિ કે પુરુષ ને ભી રમણી કો અપને સે નીચ, નિકષ્ટ એવં નિર્બલ માન કર ઉસે અપને ઉરjખલ એવં ઉન્મત્ત અત્યાચાર કે યંત્ર મેં બાંધ દિયા !
સચ પૂછ્યું તે ૨મણી-તિ કે પ્રોત એકાત અનાદર એવું અપમાન કો ભાવ સંમતહિંદુ-જાતિ મેં પરિવ્યાપ્ત હો રહા હૈ, ઔર અછતાં તથા શૂકો મેં ભી વહ સંક્રામક વ્યાધિ કે સમાન ફૈલ ગયા છે. શતાબ્દિ કે અત્યાચાર એવં અનાચાર સે અછૂત જાતિયો જીન અપ ગુણો કા વાસ હો ગયા હૈ, ઉનકે કારણ ઉનમેં યહ નીચ ભાવ ઔર ભી પ્રબલ હે ઉઠી છે. હમારે કહને કા તાત્પર્ય યહ હૈ કિ શતાબ્દિ ઔર યુગે સે અછૂત તથા ઘોં વિદ્યા, વૃદ્ધિ તથા વૈભવ કી ત્રિવેણી વિલુપ્ત હો ગઈ હૈ. ઔર સીકે કારણ કે રમણી કી મર્યાદા. રમણ કી પ્રતિકા, રમણી કી મહિમા, રમણી કી પવિત્રતા, રમણી કી ઉચ્ચતા એવં રમણી કી મહનીયતા કે ભી એક બાર હી વિરકૃત કર બૈઠે હૈ. કિજે ને ઉન પર જે અત્યાચાર કિયે હૈ, ઉનકી આવૃત્તિ ઉન્હોંને અપની દેવિયો પર કી હૈ. યહ બાત પ્રાયઃ એક પ્રકાર સે ભૂલ ગયે હૈ કિ રમણું સાક્ષાત જગજનની કી અંશભૂતા હૈ ઔર ઉસકા સતીત્વ, ઉસકા ચરિત્ર ઔર ઉસકા શીલ દિવ્ય પદાર્થ હૈ, યહ સબ ઉછૂખલ માનવ-પ્રવૃત્તિ કી કીડા કે લિ અપને યુગવ્યાપી અજ્ઞાન ઔર અંધકાર કે વશીભૂત હેકર વહ યહ વિસ્મૃત કર બૈઠે હૈ કિ અપની કલુષિત પ્રવૃત્તિ કી શાન્તિ કે લિયે રમણી કે વ્યભિચાર-પથ પર ઘસીટના મહાપાપ છે, વિશ્વર કી દષ્ટિ મેં વહ અક્ષમ્ય અપરાધ છે; ઔર ઉસકા કોઈ ભી પ્રાયશ્ચિત્ત નહીં હૈ. વહ રમણ કે દિવ્ય સતીત્વ કી, રમણી કે પુણ્ય મહત્ત્વ કી એવં રમણી કે પાવન સૌંદર્ય કે કલ્પના તક નહીં કર સકતે હૈ. ઔર ઉન્હેં યહ બાત સમઝને કી શક્તિ હી નહીં હૈ કિ રમણીકા અનાદર ઔર અપમાન કરના વિશ્વેશ્વરી કે પ્રતિ બેર અપમાન પ્રકટ કરના હૈ; રમણ કે અપની કામ-લિસા કા વિષય બનના વિશ્વ-જનની કે પ્રતિ મહાપાપ કરના હું; ઔર રમણું કે ગૃહ-લક્ષ્મી કે પાવન આસન સે ખલિત કરકે ઉસે પરિચારિકા એવું પાદકુંઠિત બનાના; મા વિAવ કી પરિચાલિકા શક્તિ કે પ્રતિ વિદ્રોહ પ્રકટ કરના હૈ, વે યહ નહીં જાનતે કિ ઇસકા પરિણામ કેવલ અપને હી લિયે નહીં, કેવલ અપની હી જાતિ કે લિયે નહીં; વન સમસ્ત હિંદુજાતિ કે લિયે ભયંકર હોગા. દેવી પ્રકોપ કી પ્રબલ અગ્નિ-જવાલા ઇસ મહાપાપ કા સંપૂર્ણ નિરાકરણ કિયે બિના શાન્તિ નહીં હોગી, યહ નિત્ય સત્ય સમઝને કી શક્તિ ઉન બેચારે અ ર શ મેં રહા હી નહીં ગઈ છે; કોંકિ કિ જાતિય ને ઉત્તે
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
