Shubh Sangraha Part 02

Author(s): Bhikshu Akhandanand
Publisher: Sastu Sahityavardhak Karyalay

Page 494

૫૬
વર્ણવ્યવસ્થા વિષે મહાજનના ઉદ્દગાર અર્થાત-પ્રાણ-માત્ર કી ઇસસે પ્રવૃત્તિ હુઈ હૈ ઓર જીસસે સર્વ જગત વ્યાપ્ત હૈ, ઉસ (પરમાત્મા) કા અપને ( સ્વધર્માનુસાર પ્રાપ્ત હોનેવાલે ) કારા પૂજન કરને સે મનુષ્ય કે સિદ્ધિ પ્રાપ્ત હતી હૈ.
ઇસલિએ લૌકિક દૃષ્ટિ સે નીચ કર્મ કરનેવાલે સે ધૃણા કરને તથા ઉચ્ચ કર્મ કરનેવાલે કો અહંકાર કરને કા કોઈ અધિકાર નહીં હૈ.
યદિ સામાજિક, માનસિક તથા શારીરિક સ્વાસ્થરક્ષા કે વિચાર સે મૈલે ઔર સ્વાથ્ય કે હાનિ પહેંચાનેવાલે અંગ સે પરહેજ રખને કી આવશ્યકતા પ્રતીત છે, તો સબસે અધિક ઔર આવશ્યક પરહેજ ઉન લોગોં સે હોના ચાહિએ, જે અહંકાર, કામ, ક્રોધ, લોભ, મોહ આદિ રેગ સે ગ્રસિત તથા જે ન રોગે કે કારણે સંસાર કે ઔર વિશેષકર અપને સમાજ કે પીડા દેતે હૈ, અપને કર્તવ્ય સે વિમુખ હોકર સમાજ કે વિશૃંખલ કરતે હૈ ઔર જે અપની શારીરિક, માનસિક ર આત્મિક દુર્બળતાઓ કે સમાજ મેં ફેલાકર અપની નાસ્તિકતા સે ઉસકી સર્વનાશ કર રહે હૈં. યદિ વાસ્તવ મેં કઈ પરહેજ કે લાયક હૈ, તે ધર્મ કે દોહી લે હી લોગ હૈ, જે ઇસ પરમોદાર ઔર સર્વશ્રેષ્ઠ હિંદુધર્મ કે પાલન કરનેવાલે ભાઈયો સે ધૃણા કરતે હૈ. પરિણામ યહ હોતા હૈ કિ જબ વે ભાઈ ઉસ ધૃણું સે દુખિત હે કર વિધમાં હે જાતે , તબ ઉનકા આદર-સન્માન કરને લગ જાતે હૈ, ઔર ઇસ તરહ સે પતિતપાવન હિંદુ-ધર્મ કે દૂસરે ધમ કે મુકાબિલે મેં પતિત ઔર હીન સિદ્ધ કરતે હૈ, પરંતુ બે ધાર્મિક લોગ કદાપિ વૃણે કે પાત્ર નહીં હૈ, જે અપને ધર્મ મેં ઇતની આસ્તિકતા રખતે હૈ કિ ઉસમેં રહતે હુએ, અપને ભાઈ સે તિરસ્કૃત ઔર લાંછિત હેકર ભી, ઉસકી ર કે લિએ પ્રાણે કે ભી ન્યોછાવર કર દેના અપના પરમ કર્તવ્ય સમઝતે હૈ, ઔર રામ, કૃષ્ણ આદિ કી પવિત્ર ભક્તિ કરકે અપને કે કૃતકૃત માનતે હૈ.
યહ સમસ્ત સંસાર એક હી પ્રકૃતિ કા ખેલ છે. અતઃ આપસ મેં એક દૂસરે કે સાથ છૂણું કરના પ્રકૃતિ સે ભી વિરુદ્ધ છે. પ્રકૃતિ કા વિરોધ કરકે સંસાર મેં કોઈ ભી હર નહીં સકતા. જીનકે સાથ હમ ધૃણા કરતે હૈં, અનેક અવસરે પર વિવશ હોકર હમકો ઉનકે સાથે પ્રેમ કરના પડતા હૈ. ઇસ સમય હમ વિધમિયાં સે સતાએ જાતે હૈ, લાચાર હેકર સહાયતાર્થ ઉસ કાલ કે લિયે ધુણુ મિટી કર અપને ઉન ભાઈયાં સે પ્રેમ કર લેતે હૈં, ઇસી તરહ રાજપૂતાને રામદેવજી કે મંદિરે મેં સભી જાતિયાં કે લોગ બિના કિસી પ્રકાર કે પરહેજ ઔર ઘણું કે સમ્મિલિત હેતે હૈ. “ ગનગૌર ” આદિ કે મેલો મેં ભી પરહેજ નહીં કિયા જાતા. રાજપૂત તથા રાજ-કર્મચારી લેગ રિય કે અપને સાથ ઊંટ પર બિઠાને મેં કઈ સંકેચ નહીં કરતે. ઈસ તરહ અપની આવશ્યકતા કે સમય ઉનસે સામયિક પ્રેમ કરતે હુએ ભી આવશ્યકતા મિટને પર જે કી યે ધણા કરને લગ જાતે હૈ ઔર પ્રકૃતિ કે વિરુદ્ધ કામ કરકે અપને પિર પર આપ હી કુહાડી મારતે હૈ, ઈસસે અધિક મૂર્ખતા ક્યા હો સકતી હૈ?
યદિ હમકે વિધમિંયે ઔર વિદેશય કે અત્યાચાર સે મુક્તિ પાના હૈ, યદિ હમકે સુખ-સમૃદ્ધિ પ્રાપ્ત કરની હૈ ઔર યદિ હમકો સંસાર મેં જીવિત રહના હૈ તો હમકે ઘણું કે ભાવ, કમસે કમ અપને સ્ત્રી-સમાજ સે તથા અપને સે હીન સ્થિતિવાલે ભાઈયો સે, અવશ્ય હટાને હોંગે; નહીં તો હમારે ક કા નિવારણ કોઈ દેવી શક્તિ ભી નહીં કર સકતી, માનવી શક્તિ કી તે બાત હી કથા ?
વર્ણવ્યવસ્થાવિષે મહાજનના ઉદ્ગાર -ચાર વર્ણ પરમાત્મા હી કે શરીર સે ઉત્પન્ન હુએ હૈ-મુખ સે બ્રાહ્મણ, બાહુ સે ક્ષત્રિય, જંઘા સે વિસ્ય ઔર પિ સે શૂદ્ર કી ઉત્પત્તિ હુઈ !
જાતિ સે કે પતિત નહીં હૈ–પતિત વહ છે, જે ચોરી, વ્યભિચાર, બ્રહ્મહત્યા, ભૃણહત્યા, સુરાપાન ઇત્યાદિ દુષ્ટ કૃત્યો કે કરતા હૈ, ઔર ઉનકો ગુપ્ત રખને કે લિએ બાર-બાર અસત્ય ભાષણ કરતા હે.