________________
૨૪૨
पुव्वविहिणेव पेहिअ, पुतिं दाऊण वंदणं गुरुणो । इच्छामो अणुसट्ठि, ति भणिअ जाणूहिं तो ठाइ ॥ १७॥
અર્થઃ—પછી પૂર્વોક્ત વિધિએજ મુહપત્તિ ડિલેડી ગુરુને વાંદણાં દેવાં. તે પછી “છામાં અનુદુિં” કહી ઢીંચણુ ઉપર બેસવું. (૧૭)
गुरुथुइ गहणे थुइति - ण वर्द्धमाणक्खरस्सरा पढइ | सक्कत्थवंथवं पठि-अ कुणइ पच्छित्तउस्सग्गं ॥ १८ ॥
શ્રાદ્ધ વિધિ
અર્થ--ગુરૂ સ્તુતિ કહી નમતુ વર્ણમાનાર વગેરે ત્રણ થઇ-સ્તુતિ ઉચ્ચ સ્વરે કહેવી. તે પછી નમાત્થણ કહી પ્રાયશ્ચિત્તને માટે કાઉસ્સગ્ગ કરવા. (૧૮) एवं ता देवसिअं, राइअमवि एवमेव नवरि तर्हि |
पढमं दाउँ मिच्छा - मि दुक्कडं पढ सकथयं ॥ १९ ॥
અર્થઃ—આરીતે દેવસી પ્રતિક્રમણવિધિ કહ્યો. રાઈ પ્રતિક્રમણુ વિધિ પણ એ પ્રમાણે જ છે. તેમાં એટલે વિશેષ કે, પ્રથમ મિચ્છામિ દુક્કડ' દઇને પછી શક્રસ્તવ કહેવું.(૧૯) उ करे विहिणा, उस्सग्गं चिंतए अ उज्जोअ ।
वी दंसणसुद्धी -इ चितए तत्थ इणमेव । २० ॥
અર્થઃ—ઉઠીને યથાવિધિ કાઉસ્સગ્ગ કરે. અને તેમાં પશુ લેગસ ચિતવે તથા દર્શનશુદ્ધિને માટે ખીજો કાઉસ્સગ્ગ કરી તેમાં પણ લાગસ જ ચિંતવે. (૨૦) तए निसाइआरं, जहकर्म चिंतिऊण पारे ।
સિદ્ધત્યય પત્તિા, મન્ત્ર સંડાસમુવિસર્ ॥ ૨
અર્થ:—ત્રીજા કાઉસ્સગ્ગમાં રાત્રિએ થએલા અતિચાર અનુક્રમે ચિંતવે. અને પછી પારે. તે પછી સિદ્ધસ્તર કહી સડાસા પ્રમાજી એસે. (૨૧)
पुव्वं व पुत्तिपेहण - वंदणमालोअ सुत्तपढणं च ।
વંતા વામળ વા—માહાતિ પઢળમુસ્સો ॥ ૨૨ ॥
અર્થ :—પૂર્વની પેઠે મુહપતિની પડિલેહણા, વંદના, આલેાચના તથા લેગસ્સ સૂત્રના પાઠ સુધી કરવું. તે પછી વંદના, ખામણાં, પાછી વંદના કરી આયરિય ઉવજ્ઝાયની ત્રણ ગાથા કહી કાઉસ્સગ્ગ કરવા. (૨૨)
तत्थय चिंतइ संजम - जोगाण न होइ जेण मे हाणी |
तं पडिवज्जामि तवं छम्मासं ता न काउमलं ॥ २३ ॥
॥
અર્થ:—તે કાઉસ્સગ્ગમાં આ રીતે ચિંતવે કે, જેથી મારા સંયમયાગની હાનિ ન થાય, તે તપસ્યાનેા હું અંગીકાર કરૂ, સૌ પ્રથમ છમાસી તપ કરવાની તા મ્હારામાં શક્તિ નથી, (૨૪)
