________________
સહજ સન્તોષ. આન્તરિક પરિતોષ. ભીતરી તૃપ્તિની, આનન્દ પ્રાપ્તિ દ્વારા થયેલ તૃપ્તિની એક લહેર ઊપડે અને જે અનિર્વચનીય સુખ મળે... જેમાં બધી દુવિધાઓ ડૂબી ગઈ હોય.
નારદ ઋષિ યાદ આવે : ‘અનિર્વચનીય પ્રેમસ્વરુપમ્ । મૂત્રસ્વાનવત્ । કહે છે પ્રભુપ્રેમમાં ડૂબેલા એ મહર્ષિ : પ્રભુના પ્રેમમાં ઓતપ્રોત થયેલી ક્ષણોને તમે માણી શકો. કહી શી રીતે શકો ? એ અનુભૂતિને અભિવ્યક્તિની દુનિયામાં લાવી શકાય તેમ નથી. મઝાનું ઉદાહરણ એ વાતને સમર્પિત કરતાં તેઓ આપે છે : મૂસ્વાનવત્. કબીરજીને ટાંકીએ તો, ‘ગૂંગે કેરી સરકરા.’ મૂંગો માણસ સાકર ખાય; તમે એને પૂછો કે સાકર કેવી લાગી ? તો એ શું કહેશે ? ઈશારા દ્વારા, મુખના હાવભાવ દ્વારા સમજાવવાની કોશિશ એ કરશે. પરંતુ એની પાસે શબ્દો તો છે જ નહિ.
આ જ હાલત પ્રભુપ્રેમને અનુભવેલ ભક્તની છે. અનિર્વચનીય છે એ આનન્દ. શબ્દોને પેલે પારનો.
‘સબ દુવિધા મિટ જાવે'... ભીતરી પરિતોષ અને બધી જ દ્વિધાઓનો અન્ન. મહામહિમ શ્રી શાન્તિનાથ પ્રભુની સ્તવનામાં મહોપાધ્યાયજી યશોવિજય મહારાજ કહે છે : ‘બિસર ગઈ દુવિધા તન-મનકી, અચિરાસુત ગુનગાનમેં’
:
મઝાનો પ્રશ્ન અહીં થઈ શકે : મનની દ્વિધાઓનો અન્ન તો આવે ભક્તિથી, ભક્તિ દ્વારા ઊપજેલ આનન્દથી; પણ તનની દ્વિધાઓનો અંત
શી રીતે ?
સમાધિ શતક
૨૭
