________________
શિષ્ય હોય પથ્થરના ટુકડા જેવો. શિષ્ય હોય બરફના ગચિયા જેવો. શિષ્ય હોય પાણી જેવો.
પહેલી ભૂમિકા છે વ્યવહારુ શિષ્યત્વની. ગુરુના જળપાત્રમાં પથ્થરનો એ ટુકડો કેમ ગળી શકે ? ને ચૂરો કરીને નાખો તોય જળપાત્રમાં પથ્થરનાં ચૂર્ણનો શો અર્થ ?
બીજી ભૂમિકા : બરફનું ગચિયું છે શિષ્ય. તોડવું પડે.
ઈચ્છાઓથી સખત બનેલ પડ હોય, પણ ગુરુના વચન-દંડથી તે તૂટી શકે. ઓગળી શકે. એક આભિજાત્ય. એક જન્મજાત કોમળતા. મોટાઓ કહે તે સ્વીકારી લેવાનો સ્વભાવ.
ત્રીજી ભૂમિકામાં શિષ્ય છે પાણી જેવો. પાણીને જે પાત્રમાં નાખો તે પાત્રમાં તે તદાકાર બની જાય. શિષ્ય અહીં છે ઈચ્છારહિત. ગુરુદેવ કહે તેમ કરવું છે. પોતે આકાર-રહિત હોવાથી ગુરુની આજ્ઞાના પાત્રમાં તે પ્રમાણેનો આકાર તે લઈ લે છે !
પોતાની જાત પરની અનાસ્થા, એ જ તો શ્રદ્ધાનું સ્વરૂપ છે ને ! આ શ્રદ્ધા અભિવ્યક્ત થાય છે પ્રભુમયતા રૂપે, ગુરુમયતારૂપે.
શ્રદ્ધા... જે સાધકના વ્યક્તિત્વને અદશ્ય કરી દે. સાધકના મનને અપાઈ જાય અલવિદા. એ મન, જે ગણતરી કર્યા કરતું હતું. એ મન, જે એક વર્તુળમાં સર્યા કરતું હતું. એ મન, જેને કોઈ જ નવી ગતિનો અનુભવ નહોતો. એ મન, જે મોહની સેનામાં ભળેલ હતું.
સમાધિ શતક
૧૨૯
