________________
માઈકલ ઍન્જલોનો હાથ ન ફર્યો હોત તો ‘પિએટા’નું શિલ્પ ક્યાંથી મળત ? વેટિકન સિટીમાં સંત પિટરના દેવળમાં આવેલ આ શિલ્પ માઈકલ ઍન્જલોના અદ્ભુત સર્જનો પૈકીનું એક છે. વધસ્તંભ પરથી ઉતારાયેલ ઈસુના દેહને મા મેરીના ખોળામાં મુકાયેલ છે એ આ શિલ્પ ભાવવિન્યાસની દષ્ટિએ વિશ્વના શ્રેષ્ઠ શિલ્પોમાં અગ્રણી હરોળમાં આવે છે.
અણઘડ પથ્થર પર માઈકલનો હાથ ન ફર્યો હોત તો એકાદ ઘરના પગથિયાથી વધુ શું હોત ?
ઉપનિષદ્ની પરા વાણી યાદ આવે. ‘યસ્ય ભાસા વિભાતિ તું સર્વમ્'.... ‘તે’ના - પરમાત્માના પ્રકાશથી બધું ઝળહળે છે.
પરમાત્માનાં વચનોનો સૂર્યપ્રકાશ. પણ આપણા હૃદયના ભોંયરાને પ્રકાશિત કરવા શું કરવું ? સદ્ગુરુ નાનકડા ટમટમિયાને (આપણે સમજી શકીએ તેવા સરળ શબ્દોને) ભીતર ઉતારશે. ને લ્યો, ભોંયરું પ્રકાશિત થઈ ગયું !
ગુરુમયતાની એ ક્ષણો... મીરાં યાદ આવે : ‘ચરણ બિના મોહિ ક નહિ ભાવે...’ આ શ્રીચરણો વિના હવે ક્યાંય રહી શકાય નહિ. કેવાં શીતલ આ ચરણો !
અરણિક મુનિએ અનુભવી'તી ગુરુચરણોની આ ઠંડક. એવી ઠંડક, જેને ધગધગતી શિલા પરનો નિવાસ પણ દૂર ન કરી શકી.
પવિત્ર ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર એટલે જ કહે છે : ‘વિટ્ટે પુરું સયા...' ગુરુની નજીક રહેવાનું. એવા નજીક કે આપણો દીવોય ઝગી ઊઠે !
સમાધિ શતક
| ૧૨૪
