________________
રાબિયાને ત્યાં મહેમાન ફકીર આવેલા. તેઓ રાબિયાની ધર્મગ્રન્થની પ્રત લઈ વાંચવા બેઠા. એક જગ્યાએ આ પંક્તિ છેકેલી હતી : ‘શેતાન પ્રત્યે નફરત કરો. !'
ફકીર ગુસ્સે થયા. આ લીટી કેમ ભૂંસી શકાય ? રાબિયા કહે ઃ પ્રભુની કૃપા ઊતરી, ને તેણે ખોલેલ આંખથી જોયું ત્યારથી મને શેતાન દેખાયો જ નથી. બધા જ સજ્જન જ દેખાય છે. દુર્જન કોઈ જ છે નહિ; - સિવાય કે હું ! શેતાન છે નહિ. અને નફરત કરી શકું એવું હ્રદય મારી પાસે છે નહિ.
પરમસ્પર્શની અનુભૂતિની આ અભિવ્યક્તિ !
સાધકે ઘણીવાર અનુભવ્યો હોય છે પ્રભુસ્પર્શ. વિભાવ તરફ જવાની ક્ષણ આવી ગઈ હોય; ગયા, ગયા એમ થતું હોય; ને ત્યારે ‘એ’ આપણને બચાવી લે છે. ઘર ભણી પ્રસ્થાન આપણું તે કરાવી દે છે.
એક આકર્ષણ સ્વરૂપસ્થિતિનું. અને આપણે ચાલી નીકળીએ તે બાજુ. પ્રવાસલેખિકા પ્રીતિસેન ગુપ્તા લખે છે કે થોડાક દિવસ ઘરમાં રહી, ન રહી અને તરત જ માંહ્યલો ભ્રમણયાત્રા માટે તૈયાર થઈ રહે.
આપણેય જાણીએ આપણા ઘર વિષે. અને તડપન એ માટેની વધી પડે. પહેલાં તો અનુભવીઓ દ્વારા. પછી સ્વાનુભૂતિથી.
યોગશાસ્ત્ર (૧૨/૫૧) બહુ જ મઝાનું વર્ણન એ ‘ઘર’નું આપે છે ઃ જે મળ્યા પછી બીજું બધું જ ફિક્કુફસ લાગી રહે છે, તે છે આપણું ઘર. ‘યસ્મિન્ निखिलसुखानि, प्रतिभासन्ते न किञ्चिदिव.'
સમાધિ શતક ૮૯
