________________
સિંહ એની ગડમથલ સમજી ગયો. એ કહે : ભાઈ, તું ગભરાતો નહિ. તું બી.એ. પાસ છે, તો હું એમ.એ. પાસ છું... ! હું પણ બેકાર હતો. હું સિંહના ખેલ ભજવું છું.
શકાય.
મહોરાંની પાર જો જઈ શકાય... ઘણા બધા ભયોની પેલે પાર જઈ
પર્યાયદષ્ટિ વૈરાગ્યની વૃદ્ધિ માટે બહુ મઝાની છે. મહોરાંની પેલે પાર જવાની વાત. શરીર રોગોથી ઘેરાયેલું હોય અને તમે આત્મગુણોમાં ખેલતા હો. એક ક્રમ પ્રમાણે બધું થઈ રહ્યું છે. પર્યાયો - રૂપાન્તરણો ખૂલી રહ્યાં છે. દ્રવ્યના નિરવધિ સમુદ્રની છાતી પર ખેલતા પર્યાયોનાં આ મોજાં. દ્રવ્યની રંગભૂમિ પર પર્યાયોની ખેલાઈ રહેલી આ રાસલીલા.
આ પૃષ્ઠભૂ પર કડી ખોલીએ : ‘રજ્જુ અવિદ્યા-જનિત અહિ, મિટે રજ્જુકે જ્ઞાન; આતમજ્ઞાને ત્યું મિટે, ભાવ અબોધ નિદાન...’ આત્માનું જ્ઞાન થયું; સાચા હુંનું ભાન થયું અને ખોટા હુંનાં છોતરાં ઊડી ગયાં !
‘રજ્જુ અવિદ્યા-જનિત અહિ, મિટે રજ્જુ કે જ્ઞાન...' હતું દોરડું. અંધારામાં માની લીધો સાપ. ‘ઓ...બાપ રે !' કહીને ગભરાયા. પણ હાથબત્તી લગાવીને જોયું તો મળ્યું દોરડું. કેવું હસવું આવે ?
આ જ રીતે, પર્યાયોમાં, શરીરમાં કે તેની યુવાની આદિ અવસ્થાઓમાં ‘હું’પણાની બુદ્ધિ કરી. હવે ? વૃદ્ધાવસ્થા આવતી જશે, યુવાની કરમાતી સમાધિ શતક ૯૭
