________________
ચન્દ્રને જોઈને ઘણાને ઘણું યાદ આવ્યું હશે. કો’ક ક્ષુષિતને તેમાં ગોળ રોટલો દેખાયો હશે. કવિઓને ચન્દ્રમાં છલાંગતું મૃગ દેખાયું છે. પ્રાકૃત જનોને રેંટિયો કાંતતાં માજી દેખાયાં છે.
ગુરુને ચન્દ્ર જોઈ પોતાનું નિર્મળ સ્વરૂપ યાદ આવ્યું. આવો મઝાનો અનુભવ. ગુરુને થયું : શિષ્યને આ અનુભવમાં ભાગીદાર બનાવું. ગુરુ એકલપેટા તો ન જ હોય ને !
ગુરુએ શિષ્યને જગાડ્યો. પોતાની આંગળી ચન્દ્ર તરફ ચીંધી ગુરુએ કહ્યું : જો ! શિષ્ય ગુરુદેવની આંગળીઓને જુએ છે અને કહે છે : વાહ ! કેવી સરસ આ આંગળીઓ ચમકે છે !
ગુરુ કહે છે : આંગળીને નહિ; આંગળીઓ જે દિશા તરફ તકાઈ છે, ત્યાં જો .
શિષ્ય ચન્દ્રને જોઈને રાજી થયો. ‘કેવો સરસ, ખીલેલો ચાંદો !' ગુરુ સ્મિત સાથે બોલ્યા : માત્ર પ્રાકૃતિક શોભા જોવા માટે આ મધરાતે, નીરવ શાન્તિમાં, તને જગાડ્યો નથી. ચન્દ્રને જોતાં તને તારા નિર્મળ સ્વરૂપનું ભાન થાય છે ?
પૂજ્ય દેવચન્દ્રજી મહારાજે ભીતરની આ નિર્મલતાને અસંગ દશા જોડે સાંકળી છે. ‘શુદ્ધ સ્વરૂપ સનાતનો, નિર્મલ જેહ નિ:સંગ હો મિત્ત; આત્મવિભૂતે પરિણમ્યો, ન કરે તે પરસંગ હો મિત્ત...’(૧)
શુદ્ધ સ્વરૂપ નિર્મલ છે અને અસંગ છે. નિર્મલતા સાધ્ય છે, અસંગ દશા સાધન છે.
(૧) શ્રી અભિનન્દન જિન સ્તવન.
સમાધિ શતક
| ૩૩
