________________
શ્રી જિનભક્તિ-કલ્પતરુ રહી. જૈન શાસ્ત્રકારોએ અહંદુદેવની આ અસાધારણ વિશેષતાને જ્ઞાનાતિશય તરીકે બિરદાવી છે.
આપણા એ ઉપાસ્ય દેવની બીજી વિશેષતા એ હોય છે કે તેમણે રાગાદિ દોષને જિતેલા હોય છે. અહીં રાગાદિ શબ્દથી રાગ, દ્વેષ અને તેના જેવા બીજા દેશે સમજવાના છે. રાગ એટલે આસક્તિ અને દૂધ એટલે તિરસ્કાર. તેમાં આસક્તિને લીધે લેભ અને માયા (કપટ) ની વૃત્તિ ઉત્પન્ન થાય છે અને તિરસ્કારને લીધે કે અને માન (અભિમાન)ને આવિર્ભાવ થાય છે, એટલે જેઓ રાગ અને દ્વેષને જિતે છે, તેમનામાં લેભ, માયા, ક્રોધ કે માન હેતા નથી. કષાયના ક્રમથી કહીએ તે તેમનામાં કોધ, માન, માયા અને લેભ હેતા નથી.
આધ્યાત્મિક દષ્ટિએ કષાયને ય એ ઘણે મોટો લાભ છે અને તે જ જિન નામને સાર્થક કરે છે. શાસ્ત્રકારોએ તેમનાથી ચેતવાની ચેતવણી વારંવાર આપી છે અને સ્પષ્ટ શબ્દોમાં જણાવ્યું છે કે આ ચાર કષાય જ પુનર્જન્મરૂપી વૃક્ષના મૂલનું સિંચન કરનારા છે, માટે તેનું સેવન કરશે નહિ. પરંતુ કે આપણામાંથી જ નથી. માન-અભિ માન તે વાત-વાતમાં ખડા થઈ જાય છે અને આપણને અક્કડ બનાવી દે છે. માયા-કપટની વૃત્તિ તે જાણે આપણા જીવ સાથે જડાઈ ગઈ છે, તે આપણે કેડે મૂકતી નથી. અને લેભ તેને પુરબહારમાં ચાલુ છે, તે આપણને જંપીને બેસવા દેતું નથી, તેથી જ આપણે દાવ પછી દાવ
