________________
રહર
શ્રી જિનભક્તિ-કલ્પતરુ જે પરમગુરુ એવા અરિહંતના મુખમાંથી નીકળ્યું હોય અને શ્રદ્ધાસંપન્ન વિનયવંત શિષ્ય પ્રત્યે ગયું હોય તે આગમ કહેવાય. આવાં આગમે મુખ્યત્વે બાર અને સમુદાયરૂપે ઘણું છે. તે બધાને સાર “જિંદું- - શારિર-વર્ક્સવ–સાહૂ એ ડાક્ષરી વિદ્યામાં આવી જાય છે અને ડાક્ષરી વિદ્યાને સાર “” બીજમાં નિહિત છે, એટલે તેને સકલ આગમનું રહસ્ય કહેવામાં આવ્યું છે.
આ બ બીજ “શેવિંદનવિઘાનિન્ન” એટલે સર્વ વિનિને નાશ કરવામાં સમર્થ છે અને–“વિટદષ્ટસં૫મોપ” એટલે સર્વ પ્રકારના દષ્ટ અને અદષ્ટ એવા જે સંક૯પ તેને પૂરવા માટે કલ્પવૃક્ષ સમાન છે. અહીં દષ્ટ સંક૯પથી રાજ્યરિદ્ધિ વગેરે અને અષ્ટ સંક૫થી સ્વર્ગાદિ સુખો અભિપ્રેત છે.
છેવટે કહ્યું છે કે “શાસ્ત્રાબ્બાથનાધ્યાપનવિધિ વધે છે આ બીજનું શાસ્ત્રના અધ્યયન અને અધ્યાપન સમયે અવશ્ય પ્રણિધાન કરવું જોઈએ.”
અહીં શબ્દશાસ્ત્રની રચનાને પ્રસંગ છે, એટલે અધ્યયન-અધ્યાપનને નિર્દેશ કર્યો છે, પણ સર્વ મુમુક્ષુ
એ જિનભક્તિ-જિને પાસનામાં આગળ વધવા માટે તેનું પ્રણિધાન કરવાનું છે, તેને જપ તથા અર્થભાવના કરવાની છે.”
