________________
३२०
શ્રી જિનભક્તિ-કલ્પતરૂ,
ધ્યાન છે અને કાયારૂપી મદિરમાં હૃદયના સિંહાસન પર શ્રી જિનેશ્વર દેવને પધરાવી તેમનાં દન કરવાં, એ રૂપ
સ્થ ધ્યાન છે.
૬-ધ્યાનમાં સ્થિરતા
નિયમિત અભ્યાસ, સત્સ`ગ અને વૈરાગ્યથી ધ ધ્યાનમાં સ્થિરતા આવે છે અને તે બહિર્ભાવમાં રમી રહેલા આત્માને અતરાત્મા બનાવી દે છે. તાત્પર્ય કે આ અવસ્થા પ્રાપ્ત થયા પછી આત્માનું પૌદ્ગલિક પદાર્થોં પ્રત્યેનુ આકષઁણ ઘટી જાય છે, એટલે સુખપ્રાપ્તિનાં સાધના માટે આદ્ય પરિભ્રમણ કરવાને બદલે પેાતાનાં અંતરમાં જ તેની શેષ કરવા લાગે છે અને ત્યાં તેને શાંતિ-સમતા-સમભાવરૂપી સુખનું મહાન સાધન સાંપડી જાય છે.
ધ્યાનાવસ્થામાં કેવા આનંદ હાય છે ?′ એ તે અનુભવથી જ સમજી શકાય એવુ` છે, એટલે તેને માટે અનિવચનીય શબ્દના પ્રયાગ કરવામાં આવે છે.
૭-પરમાત્માની સમીપે
શ્રી જિનેશ્વરદેવ અર્થાત્ વીતરાગ પરમાત્માનું ધ્યાન. જેમ જેમ આગળ વધતુ જાય છે, તેમ તેમ ઉપાસકને આત્મા વીતરાગતાની સમીપે-પરમાત્મપદની સમીપે જતે. જાય છે અને છેવટે તે પાતે જ વીતરાગ-પરમાત્મા બની જાય છે. ચેગસારમાં કહ્યુ` છે કે વીતરામતો ધ્યાયનુ વીતરાગો
