________________
૩૧૪
શ્રી જિનભકિત-ક૫ત. ભાવ ભભૂકે છે, તે ઘડીકમાં માન-મદ-મિથ્યાભિમાનને આવિર્ભાવ થાય છે. વળી ઘડીકમાં માયા-કપટ-દગાની વૃત્તિ સળવળતી જણાય છે, તે ઘડીકમાં લેભ-તૃષ્ણ-પરિગ્રહની સંજ્ઞા જેર પર આવતી જણાય છે અને ભૂંડી ભૂતાવળ જેવી અનેક પ્રકારની લાલસાઓ-વાસનાઓને ત્યાં હરદમ આવિર્ભાવ થાય છે. વળી ઘડીકમાં માયા–કપટ-દગાની વૃત્તિ સળવળતી જણાય છે, તે ઘડીકમાં લેભ-તૃષ્ણપરિગ્રહની સંજ્ઞા જોર પર આવતી જણાય છે ! આ રીતે કષાય અને વિષય બંનેને ત્યાં મેકળું મેદાન મળેલું હોવાથી આપણું સમસ્ત હૃદય ભ્રષ્ટ-અપવિત્ર-અશુદ્ધ થયેલું છે. તેમાં થેડી જગા પણ પવિત્ર-શુદ્ધ-સ્વચ્છ શોધવી હોય તે ઘણી મુશ્કેલી પડે તેમ છે, એટલે તેનું સગપાંગ શુદ્ધીકરણ થાય, એ જ ઈષ્ટ છે.
જે લેઢાના ખીલા, કેલસા કે હાડકાવાળી જગા પર શ્રી જિનેશ્વરદેવનું આસન બિછાવી શકાય નહિ, તે જ્યાં ક્રોધ, માન, માયા, લેભ અને વિવિધ પ્રકારની વાસનાઓરૂપી ગંદકી પડેલી હોય ત્યાં શું શ્રી જિનેશ્વરદેવને પધ રાવી શકાય ખરા?
અમે તે એમ કહીએ છીએ કે જે આપણા હદયમાં શ્રી જિનેશ્વરદેવનું સમવસરણ રચવું હોય તે પણ રચી શકાય, પરંતુ તે માટે શુભ મનેગ, શુભ વચનામ અને શુભ કાયાગરૂપી ત્રણ કેટ રચવા જોઈએ, ઉલ્લાસરૂપી અશોકનું વૃક્ષ નિર્માણ કરવું જોઈએ, સદ્દભાવનારૂપી.
