________________
પૂજનની આવશ્યકતા
જેમને વીર થયે અને પ્રાપ્ત
છે. આ મન પ્રસાદ પ્રાપ્ત થતાં સમાધિ અર્થાત ચિત્તરવાચ્ય ઊભું થઈ મશઃ શુક્લ ધ્યાન સુધી પહોંચાય છે કે જ્યાં વિકલ્પનું શમન થઈ જાય છે અને માત્ર સ્વરૂપમણ અવસ્થાને જ અનુભવ થાય છે. આ અનુભવ કરનાર કે જેમને વીતરાગ અથવા જીવનમુક્ત કહેવામાં આવે છે, તેઓ જીવન પૂર્ણ થયે અક્ષય-અનંત સુખનું ધામ સમા મોક્ષ, નિર્વાણ કે નિઃશ્રેયસને પ્રાપ્ત કરે છે. આમ અક્ષય-અનંત સુખની પ્રાપ્તિમાં જિનપૂજન પ્રથમ પગથિયું હઈને તે અવશ્ય કરવા યંગ્ય છે.
કેટલાક કહે છે કે મેક્ષ કેણે દીઠો ? અને તે કયારે મળે? અમારે તે આ ભવનું સુખ જોઈએ છે. શું જિનેશ્વરદેવની પૂજાથી એ સુખ મળશે ખરું?” તેને ઉત્તર એ છે કે જ્ઞાનીઓએ મોક્ષ દીઠેલે છે, અને તે યુક્તિસિદ્ધ છે, તેથી જ તેઓ તેની હિમાયત કરે છે. વળી મેક્ષ મળવાને આધાર આપણે પિતાની યેગ્યા પર છે. જે આપણે યોગ્ય થઈએ તે મોક્ષ તત્કાલ મળે, પણ અત્યંત અફસની વાત છે કે આપણે તે માટે યોગ્ય થતા નથી તથા તે અંગે જેવો અને જેટલે ખત પ્રયાસ કરવો જોઈએ, તે કરતા નથી. એગ્યતા કેળવ્યા વિના શાળાનું પ્રમાણપત્ર પણ મળતું નથી, તે મેક્ષ જેવી મહાન વસ્તુ ક્યાંથી મળે?
આ ભવનું સુખ એટલે પત્ની, પુત્ર-પુત્રીઓને ચરિવાર, પૈસો, અધિકાર વગેરે. પરંતુ આ સુખ તે તૃણના
