________________
હર
શ્રી જિનભક્તિ-કલ્પતરુ
કહેવામાં આવે છે, મર્ત્ય લેકમાં વસતા માનવા કે નરેશના અગ્રેસરાને માનવેન્દ્ર કે નરેન્દ્ર કહેવામાં આવે છે અને પાતાલમાં વસતા અસુરાના અગ્રેસરને અસુરેન્દ્ર કહેવામાં આવે છે. તાત્પર્ય કે દેવેન્દ્રો, નરૈન્દ્રો તથા અસુરેન્દ્રો અદ્ દેવને ભક્તિભાવથી નમે છે, પૂજે છે અને તેમની સ્તુતિસ્તવના કરીને કૃતા થાય છે.
જ્યાં દેવન્દ્રો, નરેન્દ્રો અને અસુરેન્દ્રોની આ સ્થિતિ હાય, ત્યાં તેમનાથી ઉતરતા દેવા, માનવા અને અસુરનું તા કહેવું જ શું ? તાત્પ કે સલોકોને અહદેવ પ્રત્યે પૂરા પૂજ્યભાવ હાય છે.
અદ્ દેવની આ ત્રીજી મેાટી વિશેષતાને શાસ્ત્રકા રાએ ‘પૂજાતિશય’ તરીકે બિરદાવેલી છે.
અહં દેવની એળખાણનું ચેથું વિશેષણુ યથાસ્થિતાવાદી છે. યયાસ્થિત એટલે હાય તેવુ', અર્થાત્ સત્ય. અ એટલે તત્ત્ત. વાદી એટલે વઢનાર-કહેનાર-પ્રરૂપણા કરનાર. આ રીતે યથાસ્થિતા વાઢીના અર્થ સત્ય તત્ત્વના પ્રરૂપક થાય છે. તાત્પર્ય કે સત્ય તત્ત્વની પ્રરૂપણા કરવી, એ અદ્ દેવની ચેાથી મેાટી વિશેષતા છે.
અડદદેવેશ કેવલજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થયા પછી સજ્ઞ અને સદેશી બન્યા પછી ભૂમડલમાં વિચરતા રહે છે અને લોકોને સત્ય ધર્મોના ઉપદેશ આપતા રહે છે. તેઓ ધર્મના મહાન ઉપદેષ્ટા હોય છે, એ વસ્તુ પૂ`પ્રકરણમાં કહેવાઈ ગઈ
