Book Title: Akhyanakmanikosha
Author(s): Nemichandrasuri, Punyavijay, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad

View full book text
Previous | Next

Page 414
________________ ३२७ ३६. बन्धुकृत्रिमस्नेहत्वाधिकारे रविकान्ताख्यानकम् धम्मकहं कहमाणो तस्स सयासम्मि सो वि संपत्तो । सोऊण परमधम्म संबुद्धो जायसंवेगो ॥१०॥ बारसविह गिहिधम्म सम्मत्तपुरस्सरं सुहासयओ। पडिवजह कयकिच्चं अत्ताणं मन्नमाणो य ॥११॥ पभणइ भयवं ! भवदुरवगाहकूवम्मि निवडिओ अयं । तुम्भेहिं समुद्धरिओ जिणपवयणरज्जुखिवणेण ॥१२॥ काऊण गुरुपसायं इन्हि नियचलणकमलफरिसेण । सेयवियानयगए भूमितलं कुणह सुपवित्तं ॥१३।। सूरीहुत्तं जह वट्टमाणजोगेण आगमिस्सामो। बंदित्त भावसारं सेयवियं पडिगओ मंती ।।१४।। विहरंता य कमेणं संपत्ता सूरिणो वि तत्थेव । निययमुनि उत्तपुरिसेहिं तयणु वद्धाविओ मंती ॥१५॥ नाऊण तेसिमागमणमसमरोमंचकंचयकाओ। ठाणट्रिओ वि भत्तीए नमइ सूरीण पयकमलं ।।१६।। चिंतइ य जहा मिच्छत्तमोहिओ मज्भ एस नरनाहो । रुद्दाणीयपरिगओ भवाभिणंदी हरजणो व्व ॥१७॥ किं मह जीवंते विहु सचिवे एसो गमिस्सई नरयं ? । किं सो हु तस्स इट्टो जोइज्जइ जो न धम्मम्मि ? ॥१८॥ किं वा हवेज मित्तो जो न समुद्धरइ पावपंकाओ ? | ता केणावि उवाएण नेमि सूरीण पासमिमं ।।१९।। भवजलहिम्मि निवडियं जेण इमं उद्धरंति ते गुरुणो। जिणसमयजाणवत्तेण मंतिणा चिंतिऊण तओ ॥२०॥ देव ! इमे वरतुरया वहुकालमवाहिया विणस्संति । इय आसवाहियालिच्छलेण मंती तहिं नेइ ॥२१॥ कुव्वंति जत्थ सद्धम्मदेसणं सूरिणो बहुजणस्स । तो भणियं नरवइणा एसो मुंडो किमारडइ ? ॥२२॥ तत्तो चित्तेणुत्तं सम्मं जाणे न देव ! हं किंतु । गंतूणं निसुणेमो तयणु गया गुरुसमीवम्मि ॥२३॥ जीवाईए तत्ते परूविए देवयासरूवे य । गुरुणा ता भणइ निवो सव्वमसंबद्धमेयं ति ॥२४॥ इह नत्थि ताव जीवो तुह वंछियतत्तमूलभूओ य । पच्चक्खगोयराईयत्ताआ ससविसाणं व ॥२५|| तो भणियं सूरीहिं किमियं पञ्चक्खगोयराईयं । भो भद्द ! तुझ ? किं वा सव्वेसिं जंतुजायाणं ? ॥२६॥ तत्थ जइ पढमपक्खो तो पव्वय-थंभ-कुंभमाईणं । होइ अभावपसंगो जं पञ्चक्खम्स विसओ ते ॥२७॥ पडिनिययजीवगोयरचारित्तं अह दुइज्जपक्खो य । सो वि असिद्धो सिद्धीए तम्स तुह चेव सम्भावो ॥२८॥ सव्वन्नुजीवसिद्धीए तयण जीवाइतत्तपडिसेहो । होइ अणत्थो जीवे सइ बंधाईण सुकरत्ता ॥२६॥ इच्चाइतंतजुत्तीए तेहिं राया निरुत्तरो विहिओ। तो भणइ सविणयमिमो भयवं ! जइ होज्ज परलोओ ॥३०॥ ता मम माया अच्चंतधम्मिया आसि सयलसत्तहिया। जणओ पुण नित्तिसो निद्धम्मो पावकरणरओ ॥३१॥ तुम्ह मएणं मरिऊण ताणि पत्ताणि सग्ग-णरएसु । ते कह आगंतूणं न प्पडिबोहिंति मं एत्थ ? ॥३२॥ तो भणियं सूरीहिं भद्द ! जहा कोइ रायपुरिसेहिं । महयावराहगहिओ वज्झभुवं निज्जए पुरिसो ॥३३॥ सो भणइ तेसि पुरओ नियसयणाणं मिलित्तुमीहे हैं । एक्कं वारं काऊण मह दयं मुयह ता तुन्भे ॥३४।। तो किं तेसि सयासा मिलणं सो लहइ जणणि-जणयाणं ? । एवं नेरइया वि हु परमाहम्मियसया साओ ॥३५॥ न लहंति इहाऽऽगंतुं करवत्ताईहिं कप्परिज्जंता । करुणारहिएहिं दढं निरंतरं नरयवालेहिं ॥३६।। देवा पुण विसयपसत्त मणहरुज्जाणकीलणे सत्ता । नरभवअसुहत्ताओन हुइंति इहं जओ भणियं ॥३७|| संकंतदिव्वपेमा विसयपसत्ता समत्तकत्तव्वा । अणहीणमणुयकज्जा नरभवममुहं न इंति सुरा ॥३८॥ चत्तारि पंच जोयणसयाणि गंधो उ मणुयलोयम्स । उ8 वच्चइ जेणं न हु देवा तेण आवंति ॥३॥ इच्चाइकारणाओ उवति नरनाह ! ते कहं इहई ? । तो भणियं भूवइणा सच्चं भयवं ! भवउ एवं ॥४०॥ तह विमए तावेगो चोरो निच्छिहलोहमइयाए । मंजूसाए निहित्तो कालेण निरिक्खिओ तम्मि ।।४१॥ किमिपुंजो च्चिय दिट्ठो मज्झंतेणं न यावि कालेण । मंजूसाए विहियं छिदं तो नत्थि एत्थ जिओ ॥४२॥ तो भणियं सूर्गहिं वायामेत्तं नरिंद ! एयं पि । जम्हा लोहमयाए कुंभीए निहत्तपुरिसेण ।।४३।। वाइजंते संखम्मि संखसही बहिं विणिस्सरह । लोहमए वा गोले निक्खित्ते जलणमझम्मि ।।४४।। १. संतुठो रं० । २. सूरिभिरुक्तम् । Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472 473 474 475 476 477 478 479 480 481 482 483 484 485 486 487 488 489 490 491 492 493 494 495 496 497 498 499 500 501 502 503 504