________________
३२७
३६. बन्धुकृत्रिमस्नेहत्वाधिकारे रविकान्ताख्यानकम् धम्मकहं कहमाणो तस्स सयासम्मि सो वि संपत्तो । सोऊण परमधम्म संबुद्धो जायसंवेगो ॥१०॥ बारसविह गिहिधम्म सम्मत्तपुरस्सरं सुहासयओ। पडिवजह कयकिच्चं अत्ताणं मन्नमाणो य ॥११॥ पभणइ भयवं ! भवदुरवगाहकूवम्मि निवडिओ अयं । तुम्भेहिं समुद्धरिओ जिणपवयणरज्जुखिवणेण ॥१२॥ काऊण गुरुपसायं इन्हि नियचलणकमलफरिसेण । सेयवियानयगए भूमितलं कुणह सुपवित्तं ॥१३।।
सूरीहुत्तं जह वट्टमाणजोगेण आगमिस्सामो। बंदित्त भावसारं सेयवियं पडिगओ मंती ।।१४।। विहरंता य कमेणं संपत्ता सूरिणो वि तत्थेव । निययमुनि उत्तपुरिसेहिं तयणु वद्धाविओ मंती ॥१५॥ नाऊण तेसिमागमणमसमरोमंचकंचयकाओ। ठाणट्रिओ वि भत्तीए नमइ सूरीण पयकमलं ।।१६।। चिंतइ य जहा मिच्छत्तमोहिओ मज्भ एस नरनाहो । रुद्दाणीयपरिगओ भवाभिणंदी हरजणो व्व ॥१७॥ किं मह जीवंते विहु सचिवे एसो गमिस्सई नरयं ? । किं सो हु तस्स इट्टो जोइज्जइ जो न धम्मम्मि ? ॥१८॥ किं वा हवेज मित्तो जो न समुद्धरइ पावपंकाओ ? | ता केणावि उवाएण नेमि सूरीण पासमिमं ।।१९।। भवजलहिम्मि निवडियं जेण इमं उद्धरंति ते गुरुणो। जिणसमयजाणवत्तेण मंतिणा चिंतिऊण तओ ॥२०॥ देव ! इमे वरतुरया वहुकालमवाहिया विणस्संति । इय आसवाहियालिच्छलेण मंती तहिं नेइ ॥२१॥ कुव्वंति जत्थ सद्धम्मदेसणं सूरिणो बहुजणस्स । तो भणियं नरवइणा एसो मुंडो किमारडइ ? ॥२२॥ तत्तो चित्तेणुत्तं सम्मं जाणे न देव ! हं किंतु । गंतूणं निसुणेमो तयणु गया गुरुसमीवम्मि ॥२३॥ जीवाईए तत्ते परूविए देवयासरूवे य । गुरुणा ता भणइ निवो सव्वमसंबद्धमेयं ति ॥२४॥ इह नत्थि ताव जीवो तुह वंछियतत्तमूलभूओ य । पच्चक्खगोयराईयत्ताआ ससविसाणं व ॥२५|| तो भणियं सूरीहिं किमियं पञ्चक्खगोयराईयं । भो भद्द ! तुझ ? किं वा सव्वेसिं जंतुजायाणं ? ॥२६॥ तत्थ जइ पढमपक्खो तो पव्वय-थंभ-कुंभमाईणं । होइ अभावपसंगो जं पञ्चक्खम्स विसओ ते ॥२७॥ पडिनिययजीवगोयरचारित्तं अह दुइज्जपक्खो य । सो वि असिद्धो सिद्धीए तम्स तुह चेव सम्भावो ॥२८॥ सव्वन्नुजीवसिद्धीए तयण जीवाइतत्तपडिसेहो । होइ अणत्थो जीवे सइ बंधाईण सुकरत्ता ॥२६॥ इच्चाइतंतजुत्तीए तेहिं राया निरुत्तरो विहिओ। तो भणइ सविणयमिमो भयवं ! जइ होज्ज परलोओ ॥३०॥ ता मम माया अच्चंतधम्मिया आसि सयलसत्तहिया। जणओ पुण नित्तिसो निद्धम्मो पावकरणरओ ॥३१॥ तुम्ह मएणं मरिऊण ताणि पत्ताणि सग्ग-णरएसु । ते कह आगंतूणं न प्पडिबोहिंति मं एत्थ ? ॥३२॥ तो भणियं सूरीहिं भद्द ! जहा कोइ रायपुरिसेहिं । महयावराहगहिओ वज्झभुवं निज्जए पुरिसो ॥३३॥ सो भणइ तेसि पुरओ नियसयणाणं मिलित्तुमीहे हैं । एक्कं वारं काऊण मह दयं मुयह ता तुन्भे ॥३४।। तो किं तेसि सयासा मिलणं सो लहइ जणणि-जणयाणं ? । एवं नेरइया वि हु परमाहम्मियसया साओ ॥३५॥ न लहंति इहाऽऽगंतुं करवत्ताईहिं कप्परिज्जंता । करुणारहिएहिं दढं निरंतरं नरयवालेहिं ॥३६।। देवा पुण विसयपसत्त मणहरुज्जाणकीलणे सत्ता । नरभवअसुहत्ताओन हुइंति इहं जओ भणियं ॥३७|| संकंतदिव्वपेमा विसयपसत्ता समत्तकत्तव्वा । अणहीणमणुयकज्जा नरभवममुहं न इंति सुरा ॥३८॥ चत्तारि पंच जोयणसयाणि गंधो उ मणुयलोयम्स । उ8 वच्चइ जेणं न हु देवा तेण आवंति ॥३॥ इच्चाइकारणाओ उवति नरनाह ! ते कहं इहई ? । तो भणियं भूवइणा सच्चं भयवं ! भवउ एवं ॥४०॥ तह विमए तावेगो चोरो निच्छिहलोहमइयाए । मंजूसाए निहित्तो कालेण निरिक्खिओ तम्मि ।।४१॥ किमिपुंजो च्चिय दिट्ठो मज्झंतेणं न यावि कालेण । मंजूसाए विहियं छिदं तो नत्थि एत्थ जिओ ॥४२॥ तो भणियं सूर्गहिं वायामेत्तं नरिंद ! एयं पि । जम्हा लोहमयाए कुंभीए निहत्तपुरिसेण ।।४३।। वाइजंते संखम्मि संखसही बहिं विणिस्सरह । लोहमए वा गोले निक्खित्ते जलणमझम्मि ।।४४।।
१. संतुठो रं० । २. सूरिभिरुक्तम् ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org